ΤΑΡΤΟΥΦΟΣ

Πολύ καλή και εύθυμη ερμηνεία, σε έμμετρο τόνο, της νέας μετάφρασης του κειμένου του Μολιέρου. Αύρα ποπ, commedia del' arte νότες και κάποιες μάσκες.  Με φόντο έναν τεράστιο κεκλιμένο καθρέπτη παρακολουθείς τη παράσταση και ταυτόχρονα το είδωλο της να φωτίζει τη σάτιρα της υποκρισίας και της απατεωνιάς.

Ο Οργκόν είναι ένας αστός οικογενειάρχης που για κάποιο λόγο εντυπωσιάζεται από τον, φαινομενικά υπέρμαχο της ενάρετης ζωής, Ταρτούφο. Τον εμπιστεύεται απόλυτα, τον βάζει στο σπίτι του και του επιτρέπει να διαταράξει τις ενδοοικογενειακές σχέσεις. Παρά τις εκκλήσεις των υπολοίπων, ότι ο Ταρτούφος είναι κατ’ επίφαση μόνο άνθρωπος της εκκλησίας, ο Οργκόν επιμένει ότι η παρουσία του μέσα στο σπίτι είναι προς όφελος της οικογένειας.

Τελικά ο Ταρτούφος είναι επικίνδυνος ή είναι ένας κοινός απατεώνας που βρέθηκε μέσα σε μια βουτηγμένη στην υποκρισία οικογένεια; Μήπως ένας Ταρτούφος είναι αναγκαίος για να εξιλεώνει τους υπόλοιπους;

Το ελάττωμα της υποκρισίας είναι της μοδός; Διότι «όταν κάτι είναι της μόδας γίνεται αρετή». Ένα μόνο μέλος να προσβάλλεις από το συμπαγές σύστημα των ενάρετων υποκριτών, οι υποστηρικτές πέφτουν επάνω σου να σε καταπλακώσουν.

Εάν ενδιαφέρεστε να δοκιμάσετε εάν ισχύει σήμερα προσέχετε τους θιασώτες της υποκρισίας και τα νύχια τους όταν απλώνονται.