Τρία χρώματα: Η Λευκή ταινία (1994) σε ψηφιακή κόπια

«Η έννοια της ισότητας υποδηλώνει ότι είμαστε όλοι ίδιοι. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι αλήθεια. Κανείς δεν επιθυμεί πραγματικά να είναι ίσος. Όλοι θέλουν να είναι πιο ίσοι από τους άλλους.»
- Κριστόφ Κισλόφσκι

Με αφορμή τα 80 χρόνια από τη γέννηση του Κριστόφ Κισλόφσκι (1941-1996), ενός από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου σινεμά, η Summer Classics επανεκδίδει στα θερινά σινεμά 4 εμβληματικές δημιουργίες του: Μετά τη Διπλή Ζωή της Βερόνικα και την αριστουργηματική Κόκκινη ταινία, στις 26 Αυγούστου οι σινεφίλ θα μπορούν να απολαύσουν ξανά στα Θερινά Σινεμά την αγαπημένη Λευκή ταινία από την Τριλογία των Χρωμάτων (Trois couleurs: Blanc - 1994), με ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια.

Η Λευκή ταινία είναι η μεσαία ταινία της τριλογίας που βασίζεται στα χρώματα της γαλλικής σημαίας, με το μπλε να συμβολίζει την ελευθερία, το κόκκινο την αδελφοσύνη και το λευκό την ισότητα. Ο Κισλόφσκι σκηνοθετεί μια ευφυή και διασκεδαστική μαύρη κωμωδία, για μια από τις πιο θεμελιώδεις αξίες του σύγχρονου πολιτισμού. Με αφορμή τον Πολωνό ήρωα της ταινίας που φεύγει από το Παρίσι εξευτελιζόμενος από τη σύζυγό του, αποφασισμένος να πλουτίσει ώστε να ανακτήσει την αξιοπρέπειά του και να γίνει ισότιμος με αυτή, ο Κισλόφσκι στηλιτεύει το σύμπλεγμα κατωτερότητας των χωρών του Ανατολικού μπλοκ και τις απεγνωσμένες προσπάθειες να εξισωθούν με τις πλουσιότερες ευρωπαϊκές κοινωνίες, στις αρχές της δεκαετίας του ‘90.

Ταυτόχρονα, Η Λευκή ταινία είναι ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα για τη διαστροφή που συχνά υποβόσκει στις ερωτικές σχέσεις. Καθώς ο Κάρολ καταστρώνει πονηρά την εκδίκησή του και αποκτά τον έλεγχο της σχέσης, η έννοια της "ισότητας" χάνεται σε έναν αγώνα για την υπεροχή. Η απολαυστική ερμηνεία από τον Ζαμαxόφσκι, πρώτα ως κατεστραμμένος εξόριστος και στη συνέχεια ως κατακτητής επιχειρηματίας, δεν αφήνει ποτέ την απόγνωση, τον πόνο ή και τον θρίαμβο χωρίς λίγη παιχνιδιάρικη κωμωδία, θυμίζοντας κάτι από Μπάστερ Κίτον, Τσάρλι Τσάπλιν ή ακόμα και από τον Τζακ Λέμον.

Κάθε πλάνο της ταινίας περιέχει τουλάχιστον ένα λευκό αντικείμενο, σε μια προφανή αναφορά στον τίτλο του έργου. Η Πολωνία, με τον συννεφιασμένο χειμωνιάτικο ουρανό και τα χιονισμένα τοπία της αποτελεί το τέλειο σκηνικό, ενώ το λευκό εμφανίζεται σε δεκάδες άλλα αντικείμενα, όπως και στην λευκή αχλή που κυριαρχεί σε αρκετές σκηνές. Η Λευκή ταινία βραβεύτηκε με την Αργυρή Άρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου του 1994, ενώ ήταν υποψήφια μαζί με τις υπόλοιπες δύο της τριλογίας για τα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.

Σύνοψη:

Ο Κάρολ, ένας Πολωνός κομμωτής, χωρίζει από την όμορφη Γαλλίδα σύζυγό του και καταλήγει στους δρόμους του Παρισιού, χωρίς χρήματα και διαβατήριο. Όλα φαίνονται χαμένα μέχρι που με τη βοήθεια ενός συμπατριώτη του και μιας... βαλίτσας, καταφέρνει να γυρίσει πίσω στη Βαρσοβία, αποφασισμένος να αποκτήσει χρήματα με κάθε μέσο, ώστε να θέσει σε εφαρμογή ένα απίθανο σχέδιο εκδίκησης.

Τρία χρώματα: Η Λευκή ταινία / Trois couleurs: Blanc (1994)
Σκηνοθεσία: Κριστόφ Κισλόφσκι
Σενάριο: Κριστόφ Κισλόφσκι, Κριστόφ Πιέσιεβιτς
Πρωταγωνιστούν: Ζμπίγκνιεφ Ζαμαxόφσκι, Ζιλί Ντελπί
Μουσική: Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ
Φωτογραφία: Έντουαρντ Κλοσίνσκι
Έτος Παραγωγής: 1994
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Πολωνία
Διάρκεια: 89 λεπτά
Διανομή: Summer Classics