«Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» | Σκην.: Δήμος Αβδελιώδης
«ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ», σε διασκευή και διδασκαλία του Δήμου Αβδελιώδη, με πρωτότυπη μουσική του Βαγγέλη Γιαννάκη, είναι η αυτοβιογραφική ιστορία του ίδιου του Βιζυηνού, που καθηλώνει μικρούς και μεγάλους με την μαγεία του λόγου και το πλήθος των αισθημάτων τα οποία το πλημμυρίζουν. Αισθήματα πραγματικών και φανταστικών ταξιδιών που έζησε ο Συγγραφέας στην ηλικία των δέκα χρόνων, όταν με εντολή της Μητέρας του ένας συγγενής τους τον μεταφέρει με τ' άλογο από την κωμόπολη της Βιζύης της Θράκης στην Κωνσταντινούπολη, για να μάθει την τέχνη του ράπτη σ' ένα μεγάλο ραφτάδικο που διευθύνει ένας σκληρός και απρόσιτος Μάστορας.
Το έργο που βρίθει από γοητευτικά ηθογραφικά στοιχεία, είναι ένα διαχρονικό αριστούργημα της ανάδειξης των πανανθρώπινων αξιών, που παραμένει ολοζώντανο για τον πλούτο των εικόνων και των ιδεών του, με κυριότερη την ιδέα του κινήτρου και του σκοπού για τον οποίο δημιουργείται ένα έργο Τέχνης, από τη στιγμή της σύλληψής του έως την πραγμάτωσή του.
Μ' αυτή την σκηνή αρχίζει το έργο και στη συνέχεια παρακολουθούμε τη συνέπεια της γραφής του έργου πάνω σ' αυτή την ιδέα, που κατατάσσει τον Γεώργιο Βιζυηνό στο πνεύμα του Ομήρου, του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Δραματουργία, Διδασκαλία Ερμηνείας, Σκηνική όψη: Δήμος Αβδελιώδης
Ερμηνεία: Γιώργος Νικόπουλος
Μουσική σύνθεση: Βαγγέλης Γιαννάκης
Κουστούμι, Μακέτες: Αριστείδης Πατσόγλου
Φωτογραφίες: Γιώργος Ζαφειρόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Στεφανία Βλάχου
Επικοινωνία-Προβολή στα ΜΜΕ: Νατάσα Παππά
Διάρκεια: 75 λεπτά
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΔΗΜΟΥ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗ
Ο κινηματογράφος Studio ιδρύθηκε το 1967 από τον πολυσχιδή στοχαστή, Σωκράτη Καψάσκη, με σκοπό τη διάδοση επίλεκτων κινηματογραφικών έργων τέχνης γαλουχώντας το κοινό με πρωτοπόρες δημιουργίες. Η διεύθυνση του STUDIO new star art cinema, έχοντας διασώσει και επανιδρύσει τον ιστορικό αυτό χώρο, θεωρεί ιδιαίτερη τιμή την ίδρυση της «ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΔΗΜΟΥ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗ», όπου δίνεται η ευκαιρία για το θεατρόφιλο κοινό και την εκπαιδευτική κοινότητα, να ανακαλύψουν έντεχνες παραστάσεις που παραμένουν ανεξίτηλες στο νου των θεατών όπως μια απολαυστική μουσική οντότητα.
