Θέλω να πάω σπίτι | Mια site-specific performance για την απώλεια της μνήμης

«Η μητέρα άρχισε να ξεχνά. Το βάδισμά της γινόταν άτσαλο, αναποφάσιστο. Προσπαθούσε
να γεμίσει τις ώρες ανάμεσα στο φαγητό με αναίτιες κινήσεις και θλιμμένους
αναστεναγμούς, ανίκανη να βρει μια θέση για τον εαυτό της, ανάμεσα σε αυτά τα έπιπλα
που την ανέχονταν σιωπηλά».

Μια site specific performance με αφετηρία την απώλεια της μνήμης. Το σπίτι που στέγασε μια ολόκληρη ζωή γίνεται τώρα μια άγνωστη χώρα, τα δωμάτια γεμίζουν με ανεξιχνίαστα θραύσματα αναμνήσεων και ανείπωτων λέξεων που μεταμορφώνονται σε μουσική, τραγούδι και ένα ιδιαίτερο οικογενειακό γεύμα. Στην παράσταση οι θεατές κινούνται μαζί με τα πρόσωπα σε ένα αληθινό σπίτι που λειτουργεί και ως θεατρικός χώρος, το Θέατρο στη Σάλα, και βλέπουν όσα συμβαίνουν μέσα από τα μάτια των τεσσάρων μελών της οικογένειας. Μπροστά τους εκτυλίσσεται η γνώριμη χορογραφία της καθημερινότητας σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Κλειτσιώτη. Μια ρουτίνα που όμως εδώ αποκτά ζωτική σημασία αφού αποτελεί πάνω από όλα μια απτή υπενθύμιση της πραγματικότητας και του κοινού παρελθόντος.
Τι μένει όταν οι μνήμες χάνονται; 

Το Θέατρο στη Σάλα, μετά τη «Ραγάδα» του Mario Banushi, επιστρέφει στις 3 Ιουνίου 2024, για λίγες παραστάσεις, με μια νέα βιωματική performance που καταπιάνεται και πάλι με ένα βαθύ ανθρώπινο θέμα.

Οι πέντε πρώτες παραστάσεις ολοκληρώνονται με τη συμμετοχή των παρακάτω μελών του εργαστηρίου του Θεάτρου στη Σάλα: Γιώτα Γκούτη, Λεμονιά Κακαρίδου, Λίλα Παυλάκη, Ελένη Σιμοπούλου, Τερέζα Φρέρη, σε σκηνοθετική επιμέλεια της Χρυσής Βιδαλάκη. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Κλειτσιώτη 
Συνεργασία στη δραματουργία: Ασπασία-Μαρία Αλεξίου
Σκηνογραφία: Μαριάννα Λύρα
Ηχητική εγκατάσταση: Γιάννης Παπαδάκης
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας 
Βοηθοί σκηνοθέτριας: Εμμανουήλ Κωνσταντινίδης, Βασιλική Πουλάκη
Φωτογραφίες: Βασιλική Πουλάκη 
Ερμηνεύουν: Χρυσή Βιδαλάκη, Μαρία Κοραχάη, Βασιλική Λεκού, Βασίλης Χατζηδημητράκης 
Πιάνο: Βασιλική Λεκού
Παραγωγή: Θέατρο στη Σάλα