Τα "μικρά" του Παπαδιαμάντη με τον Άρη Ρέτσο

Τα "μικρά" του Παπαδιαμάντη με τον Άρη Ρέτσο

Ένα αφηγηματικό ταξίδι λόγου και ποίησης με όχημα το "Γούτου Γούπατου" και «Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη» και  ηχητικές -μουσικές παρεμβολές  Νίκου Σκαλκώτα.

Ο σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης Άρης Ρέτσος, παρουσιάζει με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο τα χριστουγεννιάτικα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ο Σκιαθίτης συγγραφέας, με τα δυο χαρακτηριστικά διηγήματά του για τα Χριστούγεννα, μας οδηγεί στην παγωμένη Γέννηση. Με το απαράμιλλο ύφος και ήθος της γλώσσας του, μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές και σε μια Ελλάδα τόσο μακρινή, όσο και οικεία

Γούτου Γούπατου

«…Τὸν ἐπετροβολοῦσαν οἱ μάγκες τῆς ἀγορᾶς,τὸν ἐχλεύαζον τὰ κορίτσια τῆς γειτονιᾶς,τὸν ἐφοβοῦντο τὰ νήπια καὶ τὰ βρέφη. Τὸν ἔλεγαν κοινῶς «ὁ Ταπόης» ἢ «ὁ Μανώλης τὸ Ταπόι».

Φόβος καὶ τρόμος ἐκολλοῦσε τὰ ἄκακα βρέφη εἰς τὸ ἄκουσμα τοῦ ὀνόματος τούτου. Ἡ νεολαία τοῦ χωρίου, οἱ θαμῶνες τῶν μαγαζειῶν καὶ τῶν καφενείων, δὲν ἔπαυαν ποτὲ νὰ τὸν πειράζουν»

Το διήγημα Γουτού Γουπατού δημοσιεύτηκε την Πρωτοχρονιά του 1899. Ανήκει στην τρίτη περίοδο της συγγραφικής δράσης του Παπαδιαμάντη, η οποία έχει χαρακτηριστεί περίοδος λυρισμού και πάθους, με ήρωες μετανάστες, ορφανά και γενικά αδύναμες ομάδες του πληθυσμού. 

Ο συγγραφέας, χωρίς κανένα μελοδραματισμό, με προσοχή, σεβασμό και ευαισθησία, μας αφηγείται ένα επεισόδιο από τη ζωή του ανάπηρου Μανόλη, χωρίς να αποκλείει τα κωμικά στοιχεία που προκύπτουν, ίσως ως αναπόφευκτα ‘ανθρώπινο’, ίσως και σαν την μοναδική διέξοδο του θεατή, αναγνώστη, ή ακροατή. Ο περίτεχνος τρόπος επεξεργασίας του κωμικού στοιχείου καθιστά το συγκεκριμένο έργο υπόδειγμα μεγάλης δεξιοτεχνίας και απαράμιλλου ήθους. Ένα κείμενο με εκπληκτική ανθεκτικότητα και επίκαιρη πνοή.

Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη

«… Ο μαστρο-Παύλος αφέθη εις τας φαντασίας του. Σάββατον σήμερον, μεθαύριον παραμονή, την άλλην Χριστούγεννα. Να είχε τουλάχιστον λεπτά δια να αγοράση ένα γαλόπουλο, να κάμη και αυτός Χριστούγεννα στο σπίτι του, καθώς όλοι! Μετενόει τώρα πικρώς, διότι δεν επήγε τας τελευταίας ημέρας εις τα βυρσοδεψεία να δουλεύση και να βγάλη ολίγα λεπτά, δια να περάση πτωχικά τας εορτάς. «Υγρασία μεγάλη, χαμηλό το μέρος, η δουλειά βαρειά. Κόπιασε να αργάζης τομάρια! Το δικό μας το τομάρι θέλει άργασμα!»

Στα Χριστούγεννα του τεμπέλη, ένα μελαγχολικό διήγημα, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, αναφέρεται στην έννοια της μικρής κοινωνίας και σε όλα όσα προκύπτουν από την απομόνωση, τον επαρχιωτισμό

subscribe

Συμπληρώστε το email σας για να γίνετε συνδρομητής στο deBόp. Το email σας θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από το deBόp και μόνο για την αποστολή της εβδομαδιαίας agenda και περιοδικών newsletter ευρύτερου πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Καταχωρώντας εδώ το email σας, αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου μας.