«Ο πατέρας μου η Αθήνα» της Μάνιας Παπαδημητρίου

Παλιοί κανταδόροι, πλούσιοι και φτωχοί, έμποροι και διανοούμενοι, εργαζόμενοι και φοιτητές μαζεύονταν κάποτε για να πιουν το κρασί τους και να τραγουδήσουν με κιθάρες κι ένα μπουζουκάκι όλα τους τα ντέρτια. Τη λαογραφία τούτης της πλευράς της Αθήνας εξερευνούν έξι νέοι και παλιότεροι ηθοποιοί και μουσικοί μέσα από τα μάτια του πατέρα. Έτσι όπως τα αφηγήθηκε στην κόρη, Μάνια Παπαδημητρίου. Το νέο και το παλιό σιγοτραγουδούν παρέα… Έντεχνο, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Μούτσης, Ξαρχάκος, Κηλαϊδόνης, Κραουνάκης αλλά και οπερέτα και παλιό ελαφρύ, Βέμπο, Μαρούδας και ρεμπέτικο, Βαμβακάρης, Τσιτσάνης αλλά και το λαϊκό της δεκαετίας του `60, Ζαμπέτας, Μοσχολιού, Χιώτης  και τόσοι άλλοι. Πόσο μας έχει λείψει όλους αυτούς τους μήνες αυτή η συνεύρεση τα βράδια!

Η σκηνοθέτις της παράστασης εξομολογείται:
«Νιώθοντας μέσα μου βαθιά πως έπειτα από τα τελευταία γεγονότα, με κορονοϊούς και τα λοιπά, στην πόλη μου τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα και όπως ήτανε παλιά. Αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω, με αφορμή τα 200 χρόνια μετά την επανάσταση, για την ίδια την πόλη των Αθηνών και τα περίχωρά της. Συνδεδεμένα με τη μορφή του πατέρα που έζησε εδώ 91 ολόκληρα χρόνια (1912-2003) και μ’ έμαθε να τ’ αγαπώ κι εμένα που γεννήθηκα στην Αθήνα το 1963. Αθήνα κόρη τ ουρανού, Ελλάδα μάννα γλυκιά της μαγεμένης συνεστίασης, με τα καφενεία, τις ταβέρνες και τα καπηλειά. Εσύ πατρίδα της παρέας και της νοστιμιάς! Η Ελλάδα ήξερε από μικρό να σε μαθαίνει
όλα του κόσμου τα φαρμάκια με στίχο και με μουσική να τα ξεχνάς.»

Συντελεστές:
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Φωτισμοί: Γιάννης Ζέρβας
Βίντεο: Ίρις Κατσούλα
Γραφιστική Επιμέλεια: Εύα Λαμπάρα
Παραγωγή: CALD Productions
Πιάνο: Μαρίνα Χρονοπούλου
Κιθάρα: Τάσος Αντωνίου
Μπουζούκι: Θοδωρής Ζέης

 Παίζουν και τραγουδούν: Μάνια Παπαδημητρίου, Τάσος Αντωνίου, Αθηνά Xατζηαθανασίου