Μαρία Κόντη | Αγριά
Η γκαλερί CYPHER παρουσιάζει την Κυριακή 4 Μαΐου, 15.00-20.00, τη δράση της Μαρίας Κόντη Αγριά, η οποία αποτελεί συνέχεια μιας σειράς έργων διάδρασης που ξεκίνησε η καλλιτέχνις [Διαλύοντας το αρχείο (2006), Η Πόλις (2012), Δεν (2014)].
Κατά τη διάρκεια της διάδρασης, στόχος είναι το μοίρασμα με τους επισκέπτες και τις επισκέπτριες μιας σειράς ζωγραφικών έργων τα οποία για διάφορους λόγους έχουν αρχειοθετηθεί στο εργαστήριο της καλλιτέχνιδας. Συγκεκριμένα, θα μοιραστούν τα έργα που δημιούργησε η Κόντη κατά τη διάρκεια ατομικών και ομαδικών εικαστικών ψυχοθεραπευτικών συνεδριών από το 2013 έως το 2020, διάστημα κατά το οποίο εκπαιδεύτηκε ως εικαστική ψυχοθεραπεύτρια.
Στη δράση Αγριά η Κόντη επιθυμεί να ενεργοποιήσει πρακτικές που σχετίζονται με την πολιτιστική διάσταση της φροντίδας, αλλά και να προτείνει μια πολιτική και φεμινιστική διερεύνηση για το έργο τέχνης ως αντικειμένου που φέρει μηνύματα και σύμβολα.
Μπορούν αυτά τα έργα ή και ολόκληρο το περιβάλλον της διάδρασης Αγριά να σχηματίσουν έναν αυτάρκη λόγο πέρα από τον Λόγο; Μπορούμε να δημιουργήσουμε πεδία επικοινωνίας; Με ποιο τρόπο το έργο τέχνης ως αντικείμενο μπορεί να διαμορφώσει καλές συνθήκες σχεσιακότητας όπου οι βιογραφικές αναφορές του υποκειμένου συναντούν το Άλλο;
Η Αγριά είναι παραθαλάσσια κωμόπολη στο νομό Μαγνησίας, λίγο έξω από τον Βόλο, όπου διέμενε η καλλιτέχνις γαι ένα διάστημα στα παιδικά της χρόνια, μεταξύ 1976 και 1978. «Είμαι 54 χρονών, το μυαλό μου και το σώμα μου βρίσκονται ήδη, βρίσκομαι σε μια άλλη ανεξερεύνητη γη», αναφέρει η Κόντη.
Στον χώρο θα υπάρχει η επιμελητική απόκριση της Ιωάννας Γερακίδη.
Η Μαρία Κόντη είναι διεπιστημονική καλλιτέχνις, ερευνήτρια, εικαστική ψυχοθεραπεύτρια (ΕΑΡ) και εκπαιδευτικός. Εργάζεται μεταξύ των πεδίων της σύγχρονης τέχνης, της ψυχοθεραπείας και της φιλοσοφίας τα τελευταία 30 χρόνια. Η πρακτική της συγκεντρώνει μεθοδολογίες από τα προηγούμενα πεδία και ανιχνεύει τις διασυνδέσεις τους. Μέσω του σχεδιασμού εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών δράσεων, στοχεύει στη δημιουργία νέων μηχανισμών όπου η σύγχρονη θεωρία της τέχνης, οι αρχειακές μελέτες και η φιλοσοφική προσέγγιση ενημερώνουν θεραπευτικές πρακτικές και τρόπους συνύπαρξης. Στην πρακτική της προσπαθεί να καθιερώσει αυτές τις καλλιτεχνικές μεθοδολογίες ως εξίσου σημαντικές με αυτές που προκύπτουν από τις ψυχοθεραπευτικές Στην πρακτική της προσπαθεί να καθιερώσει αυτές τις καλλιτεχνικές μεθοδολογίες ως εξίσου σημαντικές με αυτές που προκύπτουν από τις ψυχοθεραπευτικές μελέτες, στοχεύοντας σε νέους διεπιστημονικούς και διαφορετικούς τρόπους σύνδεσης μεταξύ τους.
Γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Σπούδασε Ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και συνέχισε για δεύτερο πτυχίο στη Χαρακτική. Το 2001 αποφοίτησε με MA Fine Arts από το Central Saint Martins του Λονδίνου με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση και το «Κληροδότημα Κεφαλληνού» της ΑΣΚΤ. Το 2020 ολοκλήρωσε το 4ετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα εκπαίδευσης του Κέντρου Τέχνης και Ψυχοθεραπείας στην Εικαστική Ψυχοθεραπεία Παιδιού και Εφήβου (Art Psychotherapy). Έχει διδάξει στην ιδιωτική εκπαίδευση από το 2002. Από το 2004 έως σήμερα είναι καθηγήτρια Visual Arts στο ΙΒ της Σχολής Μωραΐτη. Από το 2008 έως το 2011 ήταν λέκτορας στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Από το 2016 και σε συνεργασία με το Γραφείο Διασύνδεσης της ΑΣΚΤ συντόνισε το πρόγραμμα «Εικαστικό Εργαστήρι Αυτογνωσίας κι Έκφρασης Εφήβων» βασισμένο στις αρχές της Εικαστικής Θεραπείας στο σχολικό περιβάλλον. Στο βιβλίο «Ψυχοθεραπείες μέσω Εκφραστικών Τεχνών» (επιμέλεια Τ. Ρομπερτσον, 2019, εκδόσεις Το Έρμα) έχει γράψει το κεφάλαιο για την Εικαστική Θεραπεία. Συνεργάστηκε με το Τμήμα Ψυχιατρικής Εφήβων και Νέων του Νοσοκομείου Γεννηματάς (2018 – 2023). Είναι μέλος της European Federation of Art Therapy (EFAT) και του Research Committee της EFAT. Από το 2021 έως το 2024 συντόνισε στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) ερευνητικό εργαστήριο για την Εικαστική Ψυχοθεραπεία κι έχει επιμεληθεί τις δύο εκθέσεις του ΕΜΣΤ Η Τέχνη της Απόκρισης (2023) και Η Κατοικία (2024). Έχει εκδώσει δύο καλλιτεχνικά βιβλία, το Εννέα (2009) και το Δεν (2013).
Έχει εκθέσει έργα της με ατομικά πρότζεκτ καθώς και σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις (επιλεκτική αναφορά): το 2007 παρουσίασε την ατομική της έκθεση στη γκαλερί Vamiali’s, το 2008 πήρε μέρος στην έκθεση Common View στο Εθνικό Θέατρο, την ίδια χρονιά συμμετείχε στην έκθεση Και Τώρα; (Εικαστικό Πανόραμα στην Ελλάδα στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, το 2009 συμμετείχε στην έκθεση Διευρυμένες Οικολογίες του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, το 2013 συμμετείχε στην Μπιενάλε της Αθήνας (AB4: AGORA). Η δουλειά της χαρακτηρίζεται από τον γραπτό λόγο με την μορφή επιτελεστικών κειμένων, το σχέδιο και αρχιτεκτονικές κατασκευές. Οι ιστορίες της κινούνται μεταξύ ενός μαγικού ρεαλισμού και αυτοβιογραφίας.
