Ida (2013), του Pawel Pawlikowski
Ο Pawel Pawlikowski επιστρέφει στην πατρίδα του την Πολωνία για πρώτη φορά στην καριέρα του για να καταπιαστεί με κάποια από τα πιο επίμαχα ζητήματα στην ιστορία της χώρας του – το τι έγινε μεταξύ Πολωνών Καθολικών και Εβραίων κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Η IDA πραγματεύεται το θέμα της προσωπικής ταυτότητας και των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών που συχνά τη διαμορφώνουν.
Ο Pawlikowski, ο οποίος έγινε γνωστός αρχικά στην Αγγλία με ταινίες όπως Last Resort και My Summer of Love, δημιούργησε με λιτότητα μία από τις πιο δυνατές και συγκινητικές ταινίες της χρονιάς, η οποία έχει κάνει ήδη μεγάλη εμπορική επιτυχία σε Γαλλία, Αγγλία και Αμερική.
Ο σκηνοθέτης επιλέγει να γυρίσει την ταινία σε άσπρο και μαύρο και σε 1.37:1 – το σχεδόν τετράγωνο κάδρο του κλασσικού κινηματογράφου και μας μεταφέρει στην Πολωνία του 60.
Σημείωμα σκηνοθέτη:
H IDA είναι μια ταινία για την ταυτότητα, την οικογένεια, την πίστη, την ενοχή, τον σοσιαλισμό και τη μουσική. Ήθελα να κάνω μια ταινία για την ιστορία, η οποία δεν θα ήταν ιστορική. Μια ηθική, αλλά όχι διδακτική ταινία. Ήθελα να πω μια ιστορία στην οποία ο καθένας «έχει τους λόγους του», μια ιστορία πιο κοντά στην ποίηση παρά στην αφήγηση. Περισσότερο απ’ όλα όμως, ήθελα να αποστασιοποιηθώ από τη συνήθη ρητορική του Πολωνικού Κινηματογράφου. Η Πολωνία στην IDA παρουσιάζεται από έναν αουτσάιντερ’, φιλτραρισμένη μέσα από τη προσωπική μνήμη και το συναίσθημα, τους ήχους και τις εικόνες της παιδικής ηλικίας…
