Γιάννης Μίχας :: «Μια μη προσωπική συνέπεια: η λογική της υπέρθεσης»

Γιάννης Μίχας :: «Μια μη προσωπική συνέπεια: η λογική της υπέρθεσης»

[...] Το ερώτημα του καλλιτέχνη τότε -και το είχαμε συζητήσει το καλοκαίρι του 1975 στη Σίφνο, ήταν το εξής: πώς θα δημιουργήσω μια συνέπεια που δεν θα είναι προσωπική; [...]
Εμμανουήλ Μαυρομμάτης

Η αναζήτηση που εν μέρει έχει αρχίσει να διαμορφώνεται στους εκθεσιακούς προγραμματισμούς της Roma Gallery σχετικά με τη λειτουργικότητα, σήμερα εργασιών οι οποίες αναδείχθηκαν στην Ελλάδα πριν από 40 ή και πριν από 50 χρόνια, έχει την παρακάτω αναφορική έννοια: ότι επισημαίνονται ιστορικά σημεία αναφοράς που αφενός διαφωτίζουν, πληροφορούν και αναβαθμίζουν ιστορικές πηγές κατανόησης της προέλευσης των σύγχρονων καλλιτεχνικών ιδεών και συνεπώς συμβάλλουν στον εμπλουτισμό τους και ότι αφετέρου, τροφοδοτούν τη θεωρία της τέχνης με νέα στοιχεία. Αυτός είναι και ο δημιουργικός ρόλος μιας γκαλερί που ανταποκρίνεται στο πνεύμα της εποχής, δηλαδή να αναδεικνύει τι εδραιώνει σήμερα την καλλιτεχνική σκέψη, από ποια στοιχεία του παρελθόντος μπορεί να προήλθε, τι ήταν αναγκαίο από την καλλιτεχνική σκέψη που υπήρξε και πώς αυτή η σκέψη εκείνη ή συνέβαλλε ή εξακολουθεί να συμβάλλει σήμερα κοινωνικά.

Από τους καλλιτέχνες που αναδείχθηκαν στην Ελλάδα τα χρόνια 1970, ο Γιάννης Μίχας (1938-2008) του οποίου η Roma Gallery παρουσιάζει ένα μεγάλο αριθμό από γνωστά και πρωτοεμφανιζόμενα έργα,έχει ιστορική θέση συνδεδεμένη με τη συγκρότηση και με την εμφάνιση το 1976 στην Αθήνα, της ομαδικής έκθεσης της ομώνυμης ομάδας, Διαδικασίες / Συστήματα.

Η έκθεση κατοχυρώνεται ως η πρώτη δημιουργία στην Ελλάδα μιας έκθεσης από καλλιτεχνική ομάδα που δημιουργήθηκε από ιστορικό τέχνης (Εμμανουήλ Μαυρομμάτης *) με θεωρητικό αναλυτικό πρόγραμμα και της οποίας οι καλλιτέχνες σήμερα έχουν αναγνωριστεί ως ιστορικά πρόσωπα της νεότερης ελληνικής τέχνης.

Με σπουδές αρχικά στον εξαίρετο δάσκαλο Κώστα Ηλιάδη (1955-1958) και στη συνέχεια στο Παρίσι, στην École des Métiers d’Art (1958-1962) είχε συνδυάσει στην παιδεία του, την πλαστική με την τεχνολογική και την εφαρμοσμένη αντίληψη του καλλιτεχνικού έργου και αυτή η προέλευση ήταν το ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό του στοιχείο στην μετέπειτα εξέλιξη των ερευνών του. Από τον κονστρουκτιβισμό άντλησε τη γεωμετρική οργάνωση του χώρου και από την γενικότερη εμπειρία του Παρισιού, την οπτική επεξεργασία των υλών ως μεταφοράς στη ζωγραφική επιφάνεια, του αποτυπώματος, της σκιάς της προέλευσης, στο μουσαμά.

Εγκαίνια: Πέμπτη, 1 Οκτωβρίου 2020 (Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας όλη την ημέρα)

subscribe

Συμπληρώστε το email σας για να γίνετε συνδρομητής στο deBόp. Το email σας θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από το deBόp και μόνο για την αποστολή της εβδομαδιαίας agenda και περιοδικών newsletter ευρύτερου πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Καταχωρώντας εδώ το email σας, αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου μας.