Διπλώνοντας τη θάλασσα σε φορέματα που διαλύονται σαν αλάτι | Perasma
Με τίτλο «Διπλώνοντας τη Θάλασσα σε Φορέματα που Διαλύονται σαν Αλάτι», η ομαδική έκθεση της καλλιτεχνικής πλατφόρμας Perasma επιστρέφει στη Λέρο, για να συνομιλήσει με τοπόσημα του νησιού και την ιστορική του υφή, φέρνοντας κοντά λάτρεις της τέχνης από όλο τον κόσμο.
Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί από τις 29 Ιουνίου έως τις 23 Αυγούστου 2025, εξερευνώντας τη στενή και διαρκώς μεταβαλλόμενη σχέση του νησιού με τη θάλασσα.
Τι είναι το Leros Project;
Το Leros Project είναι μια πρωτοβουλία που οργανώνεται τα τελευταία χρόνια από την καλλιτεχνική πλατφόρμα Perasma και αποτελείται από μια σειρά εκθέσεων που αλληλεπιδρούν με τοπόσημα του νησιού.
Στόχος της είναι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για καλλιτεχνικές παραγωγές που εμπνέονται από την ιστορία, τη φύση και την ταυτότητα της Λέρου.
Παράλληλα με τις εκθέσεις, ένα δυναμικό δημόσιο πρόγραμμα με εργαστήρια, ομιλίες καλλιτεχνών, προβολές και παραστάσεις μετατρέπει το Project σε σημείο αναφοράς για την τέχνη στο νησί. Σε συνεργασία με τοπικούς πολιτιστικούς φορείς, το εγχείρημα φέρνει κάθε χρόνο στη Λέρο επαγγελματίες του χώρου της τέχνης, συλλέκτες και στοχαστές του πολιτισμού.
Η φετινή έκθεση εστιάζει στις δυνατότητες της συνύπαρξης, την ισορροπία ανάμεσα στη σύνδεση και την ελευθερία, και στα άπειρα σημεία συνάντησης. Το νόημα δε «ρίχνει άγκυρα» σε συγκεκριμένους προορισμούς, αλλά αναδύεται μέσα από σχέσεις, κινήσεις και κοινούς ρυθμούς. Ειδικές παραστάσεις, συναντήσεις και εκδηλώσεις θα συνοδεύουν την έκθεση καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Leros Project 2025
Εμπνευσμένη από τη μεταφορά της πυξίδας στο ποίημα "A Valediction: Forbidding Mourning" του John Donne, η φετινή έκθεση περιγράφει μια εξωστρεφή κίνηση, την ίδια στιγμή που η βελόνα παραμένει σταθερή στο κέντρο της. Στο ποίημα, η πυξίδα συμβολίζει δύο εραστές δεμένους παρά την απόσταση – περιγράφοντας και εδώ μια σχέση όπου το ένα μέρος παραμένει ριζωμένο, ενώ το άλλο εξερευνά τον κόσμο. Δεν αναζητείται κατεύθυνση, αλλά ρυθμός. Όπως το αόρατο και άρρηκτο δέσιμο δύο ανθρώπων, η κίνηση στην έκθεση παραμένει κοντά στον πυρήνα της ακόμα και όταν κατευθύνεται προς τα έξω.
Αυτή η προσέγγιση αντανακλά την ίδια τη Λέρο. Ένα νησί που είναι ταυτόχρονα στερεά γη και ρευστός ρυθμός. Οι άκρες του επεκτείνονται με τη θάλασσα, τον άνεμο και τη μνήμη, συνθέτοντας μια κατακερματισμένη, αλλά στέρεη αφήγηση.
Απορρίπτοντας τη γραμμική αφήγηση, η έκθεση κατοικεί σε έναν χώρο όπου η κίνηση, η ρήξη και η μεταμόρφωση λειτουργούν ως ενεργές δυνάμεις. Επηρεασμένη από την έννοια της ψυχομαγείας του Alejandro Jodorowsky (Αλεχάντρο Χοδορόφσκι), η μεταμόρφωση δεν προκύπτει μόνο μέσω της σκέψης, αλλά μέσω της πράξης, του συμβόλου και της διαίσθησης. Τα έργα δεν δημιουργούνται για να εξηγήσουν· υπάρχουν για να αντηχήσουν, όπως το πουλί που δεν τραγουδά θέλει να δώσει μία απάντηση, αλλά επειδή το τραγούδι του θέλει να ακουστεί.
Η σχέση στεριάς και θάλασσας ενσαρκώνει αυτή την ένταση. Νησί και νερό δεν μπορούν να νοηθούν χωριστά. Είναι συμπληρωματικές αλλά διαρκώς μεταβαλλόμενες δυνάμεις. Κάποιες φορές η θάλασσα αποτελεί όριο, άλλες, ανοίγει δρόμο. Άλλοτε το νησί προστατεύεται, κι άλλοτε μένει εκτεθειμένο.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:
Korakrit Arunanondchai, Huseyin Aksoy, Deniz Aktas, Mirna Bamieh, Margherita Chiarva, Giorgio de Chirico, TM Davy, Brian Eno, Alice Guittard, Lucio Fontana, Gulsun Karamustafa, Laura Footes, Ali Kazma, William Kentridge, Joline Kwakkenbos, Omer Pekin, Lola Montes Schnabel, Dora Maar, Takis, Rinus Van de Velde, Ευγενία Βερελή, Κωστής Βελώνης και Chen Wei.
