Απόστολος Καρακατσάνης | flat drop fall flat
Οι χώροι που δημιουργεί ο Απόστολος Καρακατσάνης, οι απαλές πτυχώσεις της τρίτης διάστασης που προκύπτουν από την προσεκτικά μελετημένη αυτή διαδικασία δεν είναι τόσο προσβάσιμοι στο σώμα αλλά πιο πολύ στο βλέμμα.
Το σφουμάτο τους όμως σε παράδοξο συνδυασμό με τη μηχανική αίσθηση που αφήνουν δεν επιτρέπουν στα έργα αυτά να βολευτούν στη μοντερνιστική θεωρία της ζωγραφικής του χρωματικού πεδίου του Clement Greenberg.
Σ’ αυτό συντελεί επιπλέον και το γεγονός ότι μολονότι ο ζωγράφος εμφανίζεται εμμονικά να επιδιώκει να αναδείξει τον έλεγχό του στο σύνολο της διαδικασίας του ζωγραφίσματος από την προετοιμασία μέχρι τις τελευταίες πινελιές εν τούτοις ποαρουσιάζεται σε κάποια έργα του διατεθειμένος να θεματοποιήσει και την έννοια της τυχαιότητας.
Είναι τα έργα εκείνα που δημιουργούν οπτικές ταλαντώσεις, που λειτουργούν επομένως όπως η οπ αρτ την οποία ο Greenberg δεν πήρε ποτέ στα σοβαρά, ούτε εκείνη άλλωστε αυτόν. Ήταν πολύ παιγνιώδης για να τη δεχτεί ως υψηλή τέχνη, ήταν πολύ φυσική (βασισμένη στα οπτικά φαινόμενα) για να αναλάβει έναν καντιανό αυτοκριτικό ρόλο. Τα συγκεκριμένα αυτά έργα όμως ελάχιστη τελικά σχέση έχουν και με την οπ αρτ. Οι χαράξεις εδώ δεν έχουν τον μηχανικό χαρακτήρα της αλλά είναι αρκετά χειρονομιακές, ατελείς τόσο ώστε να μπορούν να ερεθίσουν το μάτι μας. Τελικά προκύπτει εδώ η αναστοχαστική πρακτική και ανατρέπει για μια ακόμη φορά τις προσδοκίες μας, θέτει εν αμφιβόλω τις καθιερωμένες κατηγορίες κι εννοιολογήσεις. Η ζωγραφική του Απόστολου Καρακατσάνη δείχνει πως η καλλιτεχνική πράξη μπορεί να ξεπερνά τα κάθε είδους όρια που θέτει η θεωρία και η κριτική της τέχνης. Μπορεί να κάνει τα “είτε-είτε” “και-και”. Στις μέρες μας ειδικά είναι τούτο μια σημαντική συνειδητοποίηση. Η εις βάθος κατανόηση δεν μπορεί να λαμβάνει υπ’ όψιν χοντροκομμένα διλήμματα. Βασίζεται πάντα στις λεπτές διαβαθμίσεις.
Εγκαίνια Έκθεσης: Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019, 20:00
