ΟΧΙ τυρί παρακαλώ...!

Ο πατέρας μου μεγάλωσε σε μια πολύ φτωχή 11μελή οικογένεια. Πολλές φορές για μεσημεριανό μοιραζόταν όλοι ένα κομμάτι τυρί συνοδευόμενο από ψωμί. Έπρεπε επιμελώς να κόψουν ένα πολύ μικρό κομμάτι τυρί και με μπόλικο ψωμί να χορτάσουν. Όποιος έκοβε μεγάλο κομμάτι έτρωγε... σφαλιάρα!

Πέρασαν τα χρόνια κι ο μεγάλος αδερφός έγινε γιατρός. Στο στρατό πήρε τον βαθμό του Υπιάτρου κι έτσι μπορούσε να τρώει στη Λέσχη των Αξιωματικών. Πονετικός αδερφός πήρε τα δυο μικρά αδέρφια να τους κάνει το τραπέζι. Μεταξύ των άλλων εδεσμάτων παρήγγειλε και τυρί!

Συνηθισμένα τα φτωχαδάκια έκοψαν ένα μικρό κομμάτι και... να τη πάλι η σφαλιάρα. Σαστισμένα τα μικρά σηκώσαν δειλά το κεφάλι προς το μεγάλο αδερφό τους για να τον ακούσουν να τους λέει: «Φάτε μπόλικο, μη με κάνετε ρεζίλι!!».

Από τότε το τυρί αποκλείστηκε από το μενού για τ΄ αδερφάκια γιατί μικρό η μεγάλο το κομμάτι, η σφαλιάρα θα έπεφτε!!!