Διαβάσαμε: «Λίμπερτυ: Το πλοίο της ελευθερίας» των Μαρίας Γιασσά και Μελίνας Ηλιοπούλου | Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Αν θέλετε να διαβάσετε μια ιστορία που μοσχοβολά αλάτι, θάλασσα και παλιές δόξες, για καράβια που ταξίδευαν σε θύελλες και ανθρώπους που ονειρεύονταν με ανοιχτά μάτια, τότε το Λίμπερτυ: Το πλοίο της ελευθερίας, συνιστά την ιδανικότερη επιλογή. Η Μελίνα Ηλιοπούλου και η Μαρία Γιασσά, έχοντας σκοπό να φέρουν τα παιδιά κοντά στη ναυτιλία, ενώνουν δύο διαφορετικούς κόσμους, της εκπαίδευσης και της εμπορικής ναυτιλίας, και αφηγούνται τη συναρπαστική ιστορία των Λίμπερτυ, των καραβιών που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της και, συνεκδοχικά, τους αγώνες, τις ελπίδες και την πορεία ενός τόπου.

Με αφορμή το χάρτινο Λιμπερτάκι που φτιάχνει ο μικρός Γιάννης σε ένα νησί του Αιγαίου, ο παππούς του θα ξετυλίξει την περιπέτεια των καραβιών που θα κατέπλεαν σε όλα σχεδόν τα λιμάνια του κόσμου και θα οδηγήσει τον εγγονό του πολύ πιο μακριά από φαντάζεται.

Τα Λίμπερτυ, τα πλοία με τη μεγάλη καρδιά, έχουν μια ιστορία να αφηγηθούν. Σχεδιάστηκαν ως μικρά εμπορικά πλοία, που θα ναυπηγούνταν γρήγορα από την Αμερική, εφαρμόζοντας για πρώτη φορά τη μέθοδο της ηλεκτροσυγκόλλησης. Ο ρόλος τους στην ανασυγκρότηση της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας ήταν καθοριστικός. Προσέφεραν εργασία σε χιλιάδες Έλληνες ναυτικούς και στήριξαν τη διαλυμένη ελληνική οικονομία. Με αυτά τα πλοία οι Έλληνες κατάφεραν να κυριαρχήσουν στις θάλασσες και η ελληνική ναυτιλία να γίνει πρώτη στον κόσμο μέσα στο πέρασμα των δεκαετιών.

Τα Λίμπερτυ, που σχεδιάστηκαν μικρά εμπορικά πλοία ξηρού φορτίου, έγιναν σπουδαίοι ήρωες. Στο ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η θάλασσα, που κάποτε ήταν πηγή ελπίδας και ζωής, είχε γίνει πια μια απειλή που έκρυβε πόνο και θλίψη   Τα Λίμπερτυ συνέβαλαν αποφασιστικά στη νικηφόρα έκβαση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κατά του Χίτλερ και των δυνάμεων του Άξονα. Άλλαξαν το ρου της ιστορίας, μεταφέροντας ελπίδα και βοήθεια σε χώρες που είχαν ανάγκη. Έδωσαν λύση στο πρόβλημα του ανεφοδιασμού της εμπόλεμης Ευρώπης, κουβαλώντας προμήθειες και στρατιωτικό υλικό. Όμως, στα αμπάρια τους δεν κουβαλούσαν μόνο τρόφιμα και φάρμακα, κουβαλούσαν το όραμα, την αντίσταση, την υπόσχεση για ένα καλύτερο αύριο.

Τα καράβια είναι σαν τα παιδιά μας, τα χτίζουμε, τα στέλνουμε μακριά, και πάντα περιμένουμε να γυρίσουν. Χάρη στην επίμονη προσπάθεια του Καπετάνιου Κωνσταντόπουλου και του Σπύρου Πολέμη, ένα ξεχωριστό πλοίο, ένα από τα τρία που έχουν μείνει στον κόσμο, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου αποκαταστάθηκε και μετατράπηκε σε πλωτό μουσείο.  Το Hellas Liberty σηματοδοτεί την ιστορία φιλίας δύο ανθρώπων που έδειξαν βαθύ ενδιαφέρον για τη ναυτική παράδοση της Ελλάδας. Οι δύο οραματιστές ηγέτες απέδειξαν ότι η θάλασσα για μας του Έλληνες δεν είναι απλώς νερό, αλμύρα και κύματα. Είναι το αίμα που τρέχει στις φλέβες μας, είναι το πεπρωμένο μας. 

Και μην ξεχνάτε: Όσο υπάρχουν καράβια, υπάρχουν και απίθανες ιστορίες! 

Γιασσά Μαρία Ηλιοπούλου Μελίνα
Λίμπερτυ: Το πλοίο της ελευθερίας 
Εκδόσεις Παπαδόπουλος