KYLESA: 2 δεκαετίες sludge, doom και ψυχεδέλειας

Ελάχιστα συγκροτήματα έχουν ενσαρκώσει τη προσέγγιση των Kylesa και στον ήχο αλλά και σε αυτό που ονομάζουμε μουσική βιομηχανία. Πρωτοπόροι στο sludge metal, με μια καριέρα δύο δεκαετιών, έχουν δημιουργήσει έναν ήχο που συνδυάζει την λάσπη με την ψυχεδέλεια και πυρήνα οπαδών που ακολουθούν ευλαβικά το κάθε ηχητικό τους άλμα. Μετά από ένα μεγάλο κενό οι Kylesa αποφάσισαν να επισκεφθούν την Αθήνα στις 12 Μαΐου στο Gagarin, σε μία ακόμη γιορτή της Smoke The Fuzz που θα την ανοίξουν οι πολύ αγαπημένοι μου Sadhus.

Οι Kylesa δημιουργήθηκαν το 2001 και το όνομά τους προέρχεται από τον βουδιστικό όρο “Kilesa Mara” ο οποίος περιγράφει καταστάσεις του μυαλού (τουλάχιστον από ό,τι βρήκα online). Ο πρώιμος ήχος τους ήταν έντονα επηρεασμένος από το crust, τους Neurosis και τους Eyehategod. Μετά από αρκετά προβλήματα και τραγωδίες κυκλοφόρησαν το debut album τους το 2002 βγάζοντας μπροστά ωμή ενέργεια και βία.

Το 2005 κυκλοφόρησαν τo “To Walk a Middle Path”. Σε αυτό το album οι Kylesa εξέλιξαν  τον ήχο τους, εισάγοντας πιο ατμοσφαιρικά στοιχεία και τα καθαρά φωνητικά της Laura Pleasants δίπλα στα growl του Philip. Θα σταθώ στο κομμάτι "Bottom Line" όπου κατάφεραν να συνδυάσουν τη βρωμιά του sludge με πιο μελαγχολικές μελωδίες, προμηνύοντας τη μελλοντική τους εξέλιξη. 

Το 2006 κυκλοφόρησαν το “Time Will Fuse Its Worth” που σφράγισε τη μοναδικότητά τους. Η προσθήκη ενός δεύτερου drummer (Carl McGinley) δημιούργησε μια tribal αισθητική και αποτέλεσε σημείο καμπής φέροντας την μπάντα πιο κοντά από ποτέ στο post metal. 

Το 2009 κυκλοφόρησαν το προσωπικά αγαπημένο μου “Static Tensions” το οποίο μάλιστα το θωρώ αριστουργηματικό. Κομμάτια όπως το "Scapegoat" και το "Running Red" χαρίζουν απλόχερα εθιστικές μελωδίες κάτω από τόνους παραμόρφωσης. Με το “Static Tensions” οι Kylesa βγήκαν από τα στενά όρια του underground και έκαναν περιοδείες με μπάντες οι Mastodon και Baroness. 

Πολύ σύντομα κυκλοφόρησαν τον επόμενο δίσκο τους με τίτλο: “Spiral Shadow” (2010). Σε αυτό το album πειραματίστηκαν αρκετά με τον ήχο τους και διακρίνουμε στοιχεία post punk αλλά και shoegaze διατηρώντας όμως στο ακέραιο τη λασπώδη βάση τους.

Το 2013 με το “Ultraviolet” οι Kylesa άνοιξαν την αγκαλιά τους πλήρως στο post metal και το album δίχασε αρκετά τους fans της μπάντας, αλλά πραγματικά παραδέχομαι το γεγονός ότι δεν επαναπαύτηκαν σε ό,τι είχαν φτιάξει μέχρι εκείνη τη στιγμή και αποφάσισαν να δοκιμάσουν κάτι τελείως καινούργιο.

Το τελευταίο album των Kylesa που έχουμε στα χέρια μας είναι το “Exhausting Fire” (2015). Για πρώτη φορά ακούσαμε τη μπάντα να πατά στα μονοπάτια του doom και δυστυχώς αυτός ο δίσκος ήταν και η αρχή μιας πολύ μεγάλης παύσης για το συγκρότημα. 

Οι Kylesa είτε παίζουν στο Roadburn είτε σε DIY υπόγεια, μπαίνουν ολόκληροι σε αυτό που κάνουν και το κοινό απολαμβάνει την κάθε στιγμή. Μιλάμε για μια μπάντα που δεν κατάφερε κανείς να την κατατάξει σε κάποιο είδος και δεν νομίζω ότι τους ενδιέφερε και ποτέ. Οι Kylesa πάντα ήθελαν να απολαμβάνουν τα ποτά τους παίζοντας μουσική είτε αυτή λέγεται post punk, είτε sludge, είτε post metal. Την Δευτέρα 12 Μαΐου λοιπόν ήρθε η στιγμή να απολαύσουμε εμείς τα ποτά μας ακούγοντάς τους στο Gagarin.