«…κι εγώ σε γύρευα στις Τζιτζιφιές…» | Ένα ντοκιμαντέρ αστικής λαογραφίας

Το ντοκιμαντέρ «…κι εγώ σε γύρευα στις Τζιτζιφιές…» είναι η τρίτη κινηματογραφική δουλειά του Σπύρου Κερκύρα και του Mike Πούγουνα, στην οποία καταγράφεται το πολιτιστικό αποτύπωμα της Καλλιθέας ή κάποιας από τις γειτονιές της.

Μετά τις δύο μικρού μήκους, με τίτλο «Όταν η Καλλιθέα Πήγαινε Cinema» που έχουν ως θέμα τους τις κινηματογραφικές αίθουσες της περιοχής,  έρχονται τώρα να συνεχίσουν την καταγραφή της αστικής λαογραφίας με μία μεγάλου μήκους και να καταγράψουν την δημιουργία και την οικονομική ανάπτυξη της γειτονιάς στην οποία γεννήθηκαν: των Τζιτζιφιών.

Μέσα από μαρτυρίες, περιγράφεται το πώς ο Ιππόδρομος έδωσε δουλειές στους πρόσφυγες που ήρθαν στην περιοχή και πως μέσω της μουσικής, άλλαξε ο χάρτης της διασκέδασης στην Αθήνα.

Έχοντας ως οδηγό τον Γιάννη Παπαϊωάννου και το μπουζούκι του, στο ανεξάρτητο αυτό ντοκιμαντέρ, μιλούν μαγαζάτορες, μουσικοί, τραγουδιστές, αναβάτες, ιδιοκτήτες αλόγων και εργαζόμενοι σε νυχτερινά μαγαζιά του ’50, του ΄60 και του ‘70, ξεκινώντας όμως την αφήγηση από τα τέλη του 19ου  αιώνα και τελειώνοντας λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του μεγάλου μουσικού.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, στο «…κι εγώ σε γύρευα στις Τζιτζιφιές…» δεν θα μπορούσε να μην γίνει εμφανής, η εξέλιξη του ελληνικού τραγουδιού στον 20ο αιώνα, με το ρεμπέτικο να μεταμορφώνεται στην δεκαετία του 1950 σε λαϊκό και από λαϊκό, να μετατρέπεται στο τραγούδι της πίστας που γνωρίζουμε σήμερα.

Με αυτόν τον μουσικό τρόπο, οι δύο συνεργάτες, συμπληρώνουν με ένα μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ φτιαγμένο, υπό μορφήν καλπασμού, με την κάμερα του κινητού και μια βιντεοκάμερα super 8, αυτή την «Δέσμη Μικρών Φιλμ -  4 τετραγωνικά χλμ.» που είναι και η έκταση την οποία καλύπτει η Καλλιθέα.

Μπορείτε να δείτε το ντοκιμαντέρ εδώ: