Sugahspank: Στη Ρόζα έγραψα για να απομακρυνθώ από το πένθος

Η Γεωργία Καλαφάτη, γνωστή στο ευρύ κοινό ως Sugahspank, μίλησε στο debop.gr για την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Η Αγέραστος Ρόζα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΩ.

Η ιδέα του βιβλίου πως γεννήθηκε; Τι διαφορές και ομοιότητες βλέπεις σε σχέση με τον τρόπο που κάνεις μουσική;

Το βιβλίο ειναι βασισμένο σε σημειώσεις στο κινητό μου, γραμμένες κυρίως σε διαδρόμους και δωμάτια διαφορετικών νοσοκομείων το 2023-24, ακολουθώντας την πορεία της υγείας της μητέρας μου, από τη γάγγραινα λόγω παιδικού διαβήτη και λάθους γιατρού, στον ακρωτηριασμό του αριστερού της ποδιού και τελικά στο θάνατο της. Όλα αυτά αναφέρονται ελάχιστα στο βιβλίο, καθώς τα ποιήματα είναι κυρίως ερωτικά, ενώ η απώλεια καραδοκεί. Τα τελευταία δύο κεφάλαια γράφτηκαν στον Αποκόρωνα στην Κρήτη, όταν διαχειριζόμουν τα πένθη, αρχικά των όσων πέρασε η ίδια,  ταυτόχρονα του θανάτου της, αλλά και του έρωτα, τραγουδώντας για τουρίστες και γνωρίζοντας πια ότι μάλλον γράφω βιβλίο. Είχα αναγνωρίσει και το σύμβολο του ρόδου ως επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη γραφή, όλα ήρθαν κι έδεσαν.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά στον τρόπο που γράφω ένα άλμπουμ σε σύγκριση με όταν γράφω ένα βιβλίο, για να μην αναφερθώ στα προφανή δημιουργικά κοινά. Βλέπεις προσπαθώ να ξεφύγω από την αισθητικοποίηση και αυτό μου είναι δύσκολο πια να το καταφέρω με τη μουσική. Έχω ακούσει και τραγουδήσει τόσα πράγματα, έχουν μπει στο πετσί μου τόσες διαφορετικές εκφάνσεις της μουσικής που πλέον με το που γράψω δύο στίχους ξέρω που πάει και αυτό στον ύστερο καπιταλισμό είναι οριακά επικίνδυνο. Όλα τα έργα  αισθητικής κατηγοριοποιούνται άμεσα στο μυαλό μας σε προϊόντα κατανάλωσης, έχει χαθεί η ιδεολογία. Το να γράψω ένα βιβλίο ποίησης ήταν για μένα ένα σπάσιμο του αλγορίθμου, ούτε ήξερα τι έγραφα για καιρό, αυτά που έγραφα άνετα με κάνουν ρόμπα στο όποιο μουσικό κοινό μου, ήταν κάτι πολύ απελευθερωτικό όμως για μένα γιατί ένιωσα και πάλι πραγματικά δημιουργική. Οριακά φοβάμαι να ξαναγράψω μήπως μπω στο τριπάκι να γράψω όπως απαιτείται από το σύγχρονο ποιητικό καθεστώς. Γιατί, ευτυχώς ή δυστυχώς, στη Ρόζα τουλάχιστον έγραψα ότι ήθελα.  

Η απώλεια στο πρόσωπο της μητέρας είναι ισχυρό μοτίβο στην ποίηση σου. Βγήκε αυθόρμητα ή το σκέφτηκες ως ιδρυτική συνθήκη;

Είναι ημερολογιακή η σειρά των ποιημάτων και, αν και φαίνεται αυστηρά δομημένο, το βιβλίο είναι αρκετά αυθόρμητο. Ακόμα και το τριαντάφυλλο που επαναλαμβάνεται σε κουραστικό σημείο, επαναλαμβάνεται λόγω εμμονής, όχι λόγω κόνσεπτ. Είναι εμμονική η γραφή μου γιατί ήταν περίοδος με πάρα πολύ έντονα  συναισθήματα που ξέρναγαν συνεχώς. Δεν έγραφα για να βιώσω το πένθος, τη γραφή τη χρησιμοποιούσα για να απομακρυνθώ από αυτό, κι εκεί που ξέφευγα, τσουπ ξεπεταγόταν, σαν λουλούδι, σαν εικόνα φρίκης, σαν κύμα. Όπως κι η αγάπη. 

Ποιες επιρροές διακρίνεις στη γραφή σου;

Εντάξει, με το βιβλίο γίνεται προφανές πως, όσο και να τα χώνω στη σκηνή, κατά βάθος είμαι μια ρομαντική χαζοβιόλα! Σαφώς η γραφή μου έχει επιρροές από αγαπημένους μου ποιητές που διάβαζα μικρή, από τον Κατσαρό πχ. μέχρι τον Ελύτη αλλά από πολύ κόσμο άκουσα ότι θυμίζει Μάτση Χατζηλαζάρου και χαίρομαι πολύ γιατί, αν και δεν είναι επιρροή μου, αφού όταν έγραφα το βιβλίο είχα διαβάσει από δικά της μόνο την Αντίστροφη Αφιέρωση (εκατόν πενήντα φορές), πρόσφατα μελέτησα το έργο της και τη λατρεύω.

Το βιβλίο υπερχείλιζε από ενέργεια όταν το διάβαζα. Μπήκες πριν ή μετά στον πειρασμό να πεις ότι πρέπει να αλλαχτεί κάτι;

Το βιβλίο, μετά από παράκληση του εκδότη μου, μίκρυνε αρκετά, έκοψα κοντά στις πενήντα σελίδες. Μάλλον για καλό εν μέρει,  αφού είναι τεράστιο για βιβλίο ποίησης, πέντε κεφάλαια, σχεδόν σάγκα, έλεος! Κι όμως κάποια πράγματα μου λείπουν τώρα που μίκρηνε και έχω μετανιώσει που αφαιρέθηκαν κάποιες «ανάσες». Είναι ένα έργο που απαιτούνταν να είναι μεγάλο, έπρεπε να έχει πολλή επανάληψη, κλίμακες, ροή επαναλαμβανόμενη, σαν ψαλμός, μαζί σαν λίστες ατελείωτες του Ζόρζ Περέκ, το αναλαμβάνω πλήρως και δεν θα γινόταν να έχει γραφτεί αλλιώς, το απαιτούσαν οι συναισθηματικές συνθήκες. Εύχομαι να γίνει δεύτερη έκδοση, με το καλό, για να επαναφέρω δυο τρία στοιχεία που μου λείπουν.

*To βιβλίο της Γεωργίας Καλαφάτη aka Sugahspank θα παρουσίάσει το βιβλίο της "Η αγέραστος Ρόζα" στις 3 Νοεμβρίου στο Black Duck