Οι Strawberry Pills μιλούν στο deBόp με αφορμή το ντεμπούτο άλμπουμ τους «Murder to a Beat»

Οι Strawberry Pills μιλούν στο deBόp με αφορμή το ντεμπούτο άλμπουμ τους «Murder to a Beat»

Οι Strawberry Pills ή άλλιως ο Αντώνης και η Βαλίσια μόλις κυκλοφόρησαν ένα "δυστοπικό" και σκοτεινό ντεμπούτο ονόματι "Murder to a Beat" από την Inner Ear. Όταν το ακούσεις, σίγουρα θα παρασυρθείς σε dawk wave μονοπάτια και ότι βγήκαν ξανά οι Bauhaus και οι Sisters of Mercy με σύγχρονο ήχο. Ξεχωρίζω το "Verbal Suicide" και το "The Voyeur" , που είχαν κυκλοφρήσει λίγο νωρίτερα. Πραγματικά είναι ένα πολύ αξιόλογο άλμπουμ που αξίζει κάποιος να το ακούσει και να το στηρίξει, ειδικά αυτές τις μέρες, που ο καλλιτεχνικός κλάδος πλήττεται οικτρά. Ήρθε η ώρα όμως να μιλήσουν τα παιδιά...


•  Από όταν είδα το video clip του «Verbal Suicide», περίμενα με ανυπομονησία το album! Το ντεμπούτο σας ονομάζεται «Murder to a beat». Καλοτάδιξο εύχομαι! Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό.

Valisia: Σε ευχαριστούμε πολύ! Το “Murder To A Beat” το δουλέψαμε on & off μέσα σ’ένα χρονικό διάστημα έξι μηνών περίπου. Είναι σκοτεινό, είναι απειλητικό, είναι επιβλητικό. Είναι σαν μία ανθολογία που απαρτίζεται από 8 διαφορετικά, μικρά αστυνομικά μυθιστορήματα. 

Αντώνης: Κάπως έτσι το είχα και εγώ στο μυαλό μου. Αντιμετώπιζα τα κομμάτια περισσότερο σαν μικρά horror films. 

• Όταν σας άκουσα, νόμιζα ότι ήσασταν κάποιο dark wave γκρουπ από το παρελθόν. Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας;

Valisia: Θεωρούμε ότι είναι ένα κράμα dark wave, cold wave με την έντονη παρουσία electro στοιχείων. Το γεγονός ότι θεώρησες ότι είμαστε ένα dark wave γκρουπ από το παρελθόν, από τη μία είναι αρκετά τιμητικό, από την άλλη είναι αυτό που ακριβώς προσπάθουμε να αποφύγουμε. Θέλουμε να πετύχουμε κάτι φρέσκο και ξεχωριστό διατηρώντας βέβαια το γενικότερο κλίμα της 80's περιόδου. Δεν προσπαθούμε, όμως, να μιμηθούμε ή να αναβιώσουμε καλλιτέχνες και συγκροτήματα που έχουν πρεσβεύσει άρτια αυτά τα μουσικά μονοπάτια. 

Αντώνης: Ο στόχος είναι το να τιμήσουμε το παρελθόν και όσους καλλιτέχνες μας έφτασαν εδώ και παράλληλα να έχουμε το βλέμμα μας στο μέλλον. Προσπαθούμε να βγάλουμε έναν μοντέρνο, σκοτεινό ήχο. 

 


• Ποιο είναι το αγαπημένο σας κομμάτι από το album;

Αντώνης: Με δυσκολία μπορώ να διαλέξω, αλλά θα σου πω το "Verbal Suicide".  Περισσότερο επειδή θεωρώ ότι μας βοήθησε στην πορεία μας. Ήταν το κομμάτι που μας σύστησε σε ένα μεγαλύτερο κοινό και μας άνοιξε πολλές πόρτες. 

Valisia: Το αγαπημένο μου είναι το "Dreams". Μου δημιουργεί πληθώρα συναισθημάτων που επιζητούν να εκτονωθούν.


• Γιατί επιλέξατε τον αγγλικό στίχο και όχι τον ελληνικό;

Valisia: Προσωπικά, έχω ακούσει ελάχιστη μουσική με ελληνικό στίχο, οπότε λόγω συνήθειας δεν τέθηκε ζήτημα επιλογής. Ίσως κάποια στιγμή να πειραματιστούμε με ελληνικό στίχο αλλά περιορισμένα. Δηλαδή, δε θα βγάλουμε ολόκληρο album. 

Αντώνης: Το ίδιο ισχύει και με μένα, πάντα άκουγα κατά κύριο λόγο αγγλόφωνη μουσική. Ωστόσο, τελευταία σκεφτόμαστε να γράψουμε και κάποιο κομμάτι με ελληνικό στίχο, για να δώσουμε το στίγμα μας και σε αυτό. Βέβαια, αυτό σε περίπτωση που μας βγει, δεν θέλουμε να πιεστούμε και να κάνουμε κάτι ψεύτικο μόνο και μόνο επειδή το κάνουν όλοι.

• Ζείτε ή ζούσατε από τη μουσική;

Valisia: Είναι εξαιρετικά ουτοπικό και άτοπο να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί να βιοποριστεί από τη μουσική στην Ελλάδα, ειδικά κιόλας όταν αναφερόμαστε σε μη mainstream genres. 

Αντώνης: Ακριβώς. Το τελευταίο διάστημα έχουμε καταφέρει να κάνουμε αυτό το project οικονομικά αυτόνομο και το αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα σε όλους τους τομείς. Αν θέλαμε να ζούμε από τη μουσική θα παίζαμε κάτι άλλο, όμως, προσπαθούμε να εξελισσόμαστε με σκοπό το γκρουπ να λειτουργεί μόνο του. Βέβαια, αν σκεφτείς ότι η Valisia είναι επαγγελματίας DJ και σχεδιάστρια μόδας και εγώ δημοσιογράφος που ασχολείται κυρίως με το κομμάτι του πολιτισμού, θα μπορούσες να πεις ότι εν μέρει βιοποριζόμαστε με άλλο τρόπο από αυτό. 

• Πώς βλέπετε την κατάσταση των καλλιτεχνών εν γένει λόγω της πανδημίας;

Αντώνης: Λόγω της πρωινής μου δουλειάς έρχομαι σε επαφή ακόμη και με πραγματικά mainstream καλλιτέχνες, κυρίως από τον χώρο της μουσικής και της τηλεόρασης. Στη μουσική, ειδικά, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, ακόμα και για αυτούς. Όταν το βασικό σου έσοδο είναι οι συναυλίες και το merch και στο κόβουν, πολλές φορές χωρίς να δικαιούσαι βοήθεια από το κράτος, τα πράγματα δυσκολεύουν. Το ίδιο συμβαίνει και σε φίλους μας μουσικούς από το εξωτερικό. Ζουν σε μια μέση κατάσταση χωρίς να γνωρίζουν αν την επόμενη μέρα θα μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή οι καλλιτέχνες χρειάζονται περισσότερο από ποτέ την έμπρακτη στήριξη του κόσμου, στο μέγεθος που μπορεί να την προσφέρει ο καθένας. 

 


• Πώς βιώσατε την προηγούμενη αλλά και την τωρινή καραντίνα;

Valisia: Εξαιρετικά δύσκολα. Είμαι συνηθισμένη σε μία πολύ έντονη καθημερινότητα, οπότε αυτή την ξαφνική και βίαιη αλλαγή δεν την πήρα κι “ελαφρά τη καρδία”. Μοναδική διέξοδος ήταν και είναι η δημιουργία νέου υλικού και η προετοιμασία για την υλοποίηση επόμενων σχεδίων μετά τη λήξη της καραντίνας. 

Αντώνης: Ακριβώς αυτό. Ευτυχώς συνεχίζουμε να δημιουργούμε και να κάνουμε σχέδια και αυτό με κρατάει. Παράλληλα, συνεχίζω κανονικά τη δουλειά μου ως δημοσιογράφος και podcaster και παίζω πολλά games. 

• Τι είναι αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη μουσική;

Valisia: Ασχολήθηκα με τη μουσική γιατί προκαλεί συναισθήματα τα οποία με τη σειρά τους φέρουν ή δημιουργούν αναμνήσεις. 

Αντώνης: Ήθελα να γίνω rockstar.

• Τι σας εμπνέει και ποιες είναι οι επιρροές σας;

Αντώνης: Τα πάντα μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης. Από μια εμπειρία, μέχρι ολόκληρα κινήματα τέχνης. Προσωπικά αρέσκομαι στο να δημιουργώ σύμπαντα και πρωταγωνιστές, που με βοηθάνε να πω την ιστορία του εκάστοτε τραγουδιού. Πιστεύω ότι κάθε ένας από αυτούς είναι μέρος του δικού μου χαρακτήρα. 

Valisia: Mε εμπνέει η τέχνη σε όλες της τις εκφάνσεις και το άγνωστο. Μουσικά οι επιρροές μου επικεντρώνονται σε μουσικά κινήματα των 80's όπως new wave, dark wave, new beat ακόμη και italo disco!

• Πείτε ένα χρώμα που συμβολίζει τη μουσική σας.

Valisia: Το πορτοκαλί! Σαφέστατα κι αστειεύομαι, το σιχαίνομαι αυτό το χρώμα. Το μαύρο λοιπόν! Είναι κομψό, είναι δυναμικό, είναι μετριόφρων αλλά ταυτόχρονα κι αυθάδες, είναι συνδεδεμένο με το μυστήριο και το άγνωστο. 

• Αν είχατε την ευκαιρία να κάνετε ένα ταξίδι στον χρόνο, θα πηγαίνατε πίσω ή μπροστά;

Valisia: Πίσω ξεκάθαρα... Το μπροστά μου φαντάζει εξαιρετικά δυστοπικό...

Αντώνης:Ακριβώς! Θα πήγαινα ελάχιστα πίσω, δύο με τρεις δεκαετίες... 

 


• Αν ξαφνικά κάνατε τεράστια επιτυχία στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, πού θα επιλέγατε να ζούσατε;

Valisia: Δεν εστιάζω τόσο πολύ στο ποια θα ήταν η βάση μας. Για εμένα σημαντικό είναι να μπορούμε να ταξιδεύουμε και να μοιράζουμε το χρόνο μας σε διάφορα μέρη. 

Αντώνης: Ακριβώς. Πλέον με το διαδίκτυο μπορείς να είσαι παντού όπου και αν μένεις. Αν είχα όμως την οικονομική ευχέρεια, θα μετακόμιζα είτε στη Σύρο είτε στη Ζυρίχη. Θέλω απλά την ησυχία μου και αυτά τα δύο μέρη μπορούν να μου την προσφέρουν.

• Ποιες προσωπικότητες της ιστορίας θα θέλατε να συναντούσατε;

Valisia: Εκεί στα τέλη 70's, αρχές 80's, όταν αναδύθηκε το κίνημα των New Romantics, ήταν ένα πρώην μοντέλο, νυν τραγουδίστρια, η Ronny για την οποία γνωρίζουμε πραγματικά ελάχιστα πράγματα. Ήταν ένα υβρίδιο Marlene Dietrich με Annie Lennox και είχε κυκλοφορήσει τέσσερα κομμάτια, εκ των οποίων το ένα ήταν παραγωγής Βαγγέλη Παπαθανασίου. Με ενθουσιάζει πραγματικά τόσο μουσικά όσο και στιλιστικά αλλά ταυτόχρονα με εξιτάρει κι όλο αυτό το μυστήριο που την περιβάλλει, οπότε θα ήθελα πολύ κάποια μέρα να τη συναντήσω. 

Αντώνης: Τον Dan Aykroyd. Πρώτον, επειδή έγραψε και πρωταγωνίστησε στο "Ghostbusters" και δεύτερον, επειδή υποστηρίζει ότι κατάγεται από μία οικογένεια "διάμεσων", μέλη της οποίας είχαν τη δυνατότητα να έρχονται σε επαφή με πνεύματα. Πιστεύω ότι θα συζητούσαμε με τις ώρες.  

• Πώς σας φαίνεται η ελληνική σκηνή του σήμερα;

Αντώνης: Καλύτερη από ποτέ! Πολύ καλές παραγωγές, επαγγελματικές μπάντες που περιοδεύουν σε όλη την Ευρώπη -και όχι μόνο-, μεγαλύτερη αποδοχή από το κοινό και ωραία live. Τί άλλο να ζητήσει κανείς;  

• Πείτε μου κάποια αγαπημένα σας album που είναι τελείως κόντρα με τη μουσική που παίζετε.

Αντώνης: Elliott Smith - Figure 8

The Flaming Lips - Yoshimi Battles the Pink Robots

Neutral Milk Hotel - In the Aeroplane over the Sea

Andrew Bird - Noble Beast

Sufjan Stevens - Illinois. 

Valisia: The Animals - The Animals

The Hives - Veni Vidi Vicious

• Με ποιες μπάντες / μουσικούς θα θέλατε να συνεργαστείτε;

Valisia: Με τους Yello ή τον Chris Carter. 

Αντώνης: Και με την Space Lady. 

Κλείστε με ένα μήνυμα προς οποιονδήποτε σας διαβάζει αυτήν τη στιγμή!

Valisia: Sit back and relax and indulge your darkest fears. Ο χαρακτήρας μας διαμορφώνεται μέσα στις τρικυμίες της ζωής.

 

 

subscribe

Συμπληρώστε το email σας για να γίνετε συνδρομητής στο deBόp. Το email σας θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από το deBόp και μόνο για την αποστολή της εβδομαδιαίας agenda και περιοδικών newsletter ευρύτερου πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Καταχωρώντας εδώ το email σας, αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου μας.