Ο Βαγγέλης Στρατηγάκος στον ετοιμόρροπο κόσμο του Kaj Munk

Ο ηθοποιός πρωταγωνιστής Βαγγέλης Στρατηγάκος μιλάει στο debop.gr για το έργο «Ο λόγος» του Kaj Munk στο οποίο πρωταγωνιστεί και το οποίο παίζεται Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:00 μέχρι την Πέμπτη 29 Μαΐου, στην Ευααγγελική Εκκλησία Αθηνών.

Τι ήταν αυτό που σε ώθησε στη συμμετοχή στο συγκεκριμένο έργο;

Αυτό που με ώθησε πρώτιστα είναι η βαθιά φιλική και καλλιτεχνική σχέση που έχω με τον Γρηγόρη. Δημιουργούμε ένα κόσμο, μέσα στον οποίο νιώθουμε και οι δύο χαρά, ασφάλεια, σεβασμό και αγάπη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση του θεατρικού "O Λόγος", με ώθησε επίσης το θέμα του και το πώς ο συγγραφέας το αντιμετώπισε. Ο Kaj Munk, μια προσωπικότητα ιδιαίτερη, ισχυρή και τόσο ευαίσθητη, έγραψε ένα θεατρικό που αποπνέει ελπίδα, φως, γαλήνη, ανιδιοτελή αγάπη. Αυτά που αναζητώ κι εγώ και που λείπουν τόσο πολύ από αυτόν τον ετοιμόρροπο κόσμο του σήμερα.

Τι αντιστοιχία βρίσκεις ανάμεσα στο χρονικό πλαίσιο της εποχής και το σήμερα;

«Ο Λόγος», το θεατρικό έργο του Kaj Munk, παραμένει, δυστυχώς, τόσο επίκαιρο όσο και τότε που γράφτηκε: φανατισμός, τύφλωση πνεύματος, απουσία πραγματικού δεσμού στην ανθρώπινη σχέση, ανυπαρξία ουσιαστικής επικοινωνίας, ανικανότητα να ατενίσουμε  την ουσία των πραγμάτων, κώφωση απέναντι στα επίμονα κελεύσματα της φύσης. Προσηλωμένοι και συνεπαρμένοι, ακόμη αντικρίζουμε και παίζουμε με τη σκιά και όχι με αυτό που τη δημιουργεί.

Ποιο ήταν το πιο ευχάριστο και το πιο δύσκολο σκέλος της σκηνικής σου παρουσίασης;

Η αναμέτρηση με το κείμενο ήταν πολύ δυνατή εμπειρία. Ομολογώ ότι συνειδητοποιώντας τις απεριόριστες δυνατότητες που έχουμε, όταν ανοίξουμε διάπλατα τις πύλες της αντίληψής μας, στην προκειμένη περίπτωση αυτές του ηθοποιού, ένιωσα ικανοποιημένος, πλήρης. Ωστόσο, δεν αρνούμαι πως είναι συγχρόνως και αρκετά δύσκολο να ακούς συνεχώς τον εαυτό σου, να υπάρχει ενέργεια που δεν απευθύνεται και δεν κατευθύνεται σε άλλον ηθοποιό αλλά επιστρέφει σε σένα. Κάνοντας τόσους πολλούς ρόλους μερικές φορές ένιωθα τον εαυτό μου να χάνεται σε κάποιου είδους παραλήρημα. Εν τέλει, όλα καλά, παραμένω πάνω στη σκηνή και όχι κάπου εσώκλειστος.

Ποιά είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας σχέδια;

Για το μέλλον, καλλιτεχνικά σχέδια δεν υπάρχουν. Νιώθω πάντως ότι κάτι έρχεται. Δεν κυνηγάω κανέναν και τίποτα πια, εκτός μόνον από τα δύο παιδιά μου, έξι και τριών, τον Σταύρο και τη Λυδία αντίστοιχα και το απολαμβάνω τόσο πολύ όσο τίποτε άλλο στον κόσμο. Όπως γράφει και ο Munk: «Η σωτηρία έρχεται με το παιδί!»

Όλες οι πληροφορίες για την παράσταση εδώ