Ο Γιώργος Σταυριανός ερμηνεύει τις συγκρούσεις μας

Το debop.gr μίλησε με τον Γιώργο Σταυριανό με αφορμή τους «Δανειστές» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ σε σκηνοθεσία Άρη Τρουπάκη που παίζεται στο θέατρο ΕΛΕΡ. για τον «Άντολφ» της ιστορίας και όχι μόνο.

Τι σε ώθησε στη συμμετοχή σου στους Δανειστές;

Πρώτα και κύρια η συνεργασία μου με τον σκηνοθέτη, Άρη Τρουπάκη και τους ηθοποιούς, Δήμητρα Χατούπη και Φίλιππο Σοφιανό και δεύτερον η τριβή μου και η έρευνα μου πάνω σε ένα έργο που παρόλο ότι είναι ένα συγγραφικό διαμάντι, δεν πολυπαίζεται.

Ο ρόλος σου κινείται μεταξύ παραίτησης, απογοήτευσης και ανάκαμψης; Πόσο σε δυσκόλεψε αυτή η εναλλαγή διαθέσεων και συναισθημάτων;

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα πολύ με αυτόν τον ρόλο για τον λόγο ότι δεν είχες να πατήσεις πουθενά! Είναι ένας ρόλος που πάει όπου φυσάει ο άνεμος, αγεται και φέρεται σύμφωνα με τις διαθέσεις των άλλων! Όμως με την καθοριστική βοήθεια σκηνοθέτη και συναδέλφων, δημιουργήθηκε ο καμβάς που πάνω εκεί μπόρεσα να ζωγραφίσω και να αποτυπώσω τις δικές μου συνθέσεις.

Πόσο σημερινός είναι ο Στρίντμπεργκ σε επίπεδο έμφυλων σχέσεων; Η «μάχη» μεταξύ των δύο φύλων εξακολουθεί να υφίσταται και με τι τρόπο;

Ο κλασσικός συγγραφέας είναι και σύγχρονος γιατί τα θέματα του είναι οικουμενικά! Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτή η διαμάχη μεταξύ αρσενικού και θηλυκού! Προσωπικά, αυτή η σύγκρουση κρύβει και μια γοητεία! Δυστυχώς, όμως στις μέρες μας βλέπουμε πολύ έντονα να ξεφεύγει αυτη η σύγκρουση και να οδηγείται σε ακραίες μορφές βίας, όπως γυναικοκτονία, πατροκτονια, αυτοκτονία!

Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σχέδιά σου;

Άμεσα, σε λίγες μέρες φεύγω για Κύπρο για να πάρω μέρος στην παράσταση “ΑντίοΡοβινσών” στα πλαίσια ενός φεστιβάλ με ηθοποιούς με νευρομυϊκές παθήσεις και περιπατητικούς ηθοποιούς σε σκηνοθεσία Αννίτας Καπουσίζη, με την οποία θα συνεργαστούμε και τον Ιανουάριο στο μονόλογο “Kiosk Revolution” στο Studio Μαυρομιχάλη, παράλληλα βρίσκομαι σε πρόβες και με την ομάδα μου “Νόστος” για το τρίτο θεατρικό μας ταξίδι, μια παράσταση βασισμένη στην Κόλαση του Δάντη με σκοπό για άλλη μια φορά να το επικοινωνήσουμε σε καφενεία και πλατείες στην Αθήνα αλλά και όσο είναι δυνατόν και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Τέλος, είμαστε στο ψάξιμο με συνεργάτες για να δημιουργήσουμε τον δικό μας καλλιτεχνικό χώρο... με υπομονή και μεράκι.