Ο George Gaudy στο deBόp : «Όσο θέλεις και κυνηγάς την εμπειρία, τόσο δε σου δίνει αυτά που θες»

Έμαθα τον George Gaudy πριν από κάποια χρόνια, στην εκπομπή του Jumping Fish που παρουσίαζε ο Μιχάλης Κουϊνέλης. Τον άκουσα στο επεισόδιο που ήταν αφιέρωμα στους Active Member. Μου έκανε εντύπωση η χροιά του και τα blues στοιχεία, είχε κάτι από το old school of rock n' roll, που λέμε... Από τότε περάσανε χρόνια, κυλήσαν νερά. Έκανε έναν γύρο στην Αγγλία και πίσω και τελευταία έγινε ακόμα πιο γνωστός από το soundtrack του «Έτερος Εγώ».
Για όλα αυτά θα μας μιλήσει αμέσως από την παροντική και προσωρινή του βάση στο Pori της Φινλανδίας. 

- Αυτήν τη στιγμή βρίσκεσαι στη Φινλανδία. Πώς προέκυψε αυτή η μετακόμιση; Είσαι ευχαριστημένος με αυτήν την επιλογή;
Στη Φινλανδία είμαι γιατί κάνω την μουσική επένδυση σε μια παράσταση μοντέρνου χορού! Δεν είναι μόνιμη μετακόμιση. Είναι πολύ ωραία εδώ, αν εξαιρέσεις τη θερμοκρασία.

- Πέρασες ένα όχι και μικρό χρονικό διάστημα στην Αγγλία. Μίλησε λίγο για αυτήν την εμπειρία.
Στην Αγγλία πήγα σχεδόν τυχαία και έκατσα γιατί ένιωσα μεγάλη έλξη. Έδωσα και ακρόαση για ένα μεταπτυχιακό και μετά ήταν μονόδρομος. Με το Λονδίνο έχω, όπως οι
περισσότεροι, σχέση αγάπης / μίσους. Το εύρος του τι μπορείς να δεις ή να κάνεις είναι συγκλονιστικό, αλλά το ίδιο ισχύει και για τα προβλήματα που έχει. Μια επίμονη αίσθηση
που είχα στο Λονδίνο είναι ότι το κοιτάω πίσω από μια βιτρίνα.

- Θα ήθελες να επιστρέψεις μόνιμα στην Ελλάδα;
Ναι, η Ελλάδα με την εξαίρεση των προφανών προβλημάτων που έχει, προσφέρει (τουλάχιστον ως τώρα) μια ποιότητα ζωής που δεν είναι δεδομένη στις μητροπόλεις του
εξωτερικού. Επίσης, η κουλτούρα και η καταγωγή δε σβήνονται εύκολα. Στην Ελλάδα θα νιώθω πάντα άνετα και η Αθήνα με έχει μεγαλώσει.

- Πότε άρχισες να ζεις από τη μουσική;
Με κάποιες εξαιρέσεις πάντα ζούσα από αυτό, είτε από τη δική μου μουσική, είτε παίζοντας όργανα, ηχογραφώντας και δίνοντας μαθήματα.

- Επίσης, είσαι και δάσκαλος μουσικής. Πώς είναι να έχεις αυτήν την ιδιότητα;
Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο καλύτερα αισθάνομαι με αυτήν την ιδιότητα. Έχω και μια παράλληλη ακαδημαϊκή πορεία, η οποία σχετίζεται με τη μουσική και την εκπαίδευση και
ταυτόχρονα με την τραγουδοποιΐα εξελίσσω και τα μαθήματά μου.

- Ποια αισθάνεσαι ότι είναι η κύρια ιδιότητά σου στη μουσική;
To να γράφω. Νομίζω ότι στην πραγματικότητα αυτό που κάνω καλύτερα είναι η σύνθεση.

- Διάβασα κάποτε σε μια συνέντευξή σου ότι μικρότερος πίστευες πως τo σημαντικότερο ερέθισμα για δημιουργία είναι η εμπειρία, ενώ πλέον, τουλάχιστον
όταν το διάβασα, πίστευες ότι είναι η συνομιλία με τον εαυτό μας. Τελικά τι υπερτερεί;
Συνεχίζω να πιστεύω ότι η εμπειρία, ή μάλλον το κυνήγι αυτής, είναι υπερτιμημένη. Έχει την τάση να επαναλαμβάνεται και να κρατάει τον άνθρωπο σε μια λούπα όχι και τόσο υγιή. Χωρίς εμπειρία δεν υπάρχει δημιουργία όμως. Παρ' όλα αυτά, νομίζω ότι έχει ένα παράδοξο. Όσο θέλεις και κυνηγάς την εμπειρία, τόσο δε σου δίνει αυτά που θες.

- Το τελευταίο διάστημα έγινες ευρύτερα γνωστός από το soundtrack του «Έτερος Εγώ» που συμπεριέλαβε το «Μother» και το «Ι Lost My Soul». Πώς προέκυψε αυτή
η συνεργασία; Ποια είναι η γνώμη σου για την ταινία και τη σειρά;
Ο Σωτήρης Τσαφούλιας διάλεξε το Mother για τους τίτλους του Έτερος Εγώ - Χαμένες ψυχές από τον κατάλογο της Minos EMI και μέσω της Αγγέλας Κόλλια. Αφού ταιριάξαμε
δημιουργικά, με χαρά δέχτηκα την πρόταση του να γράψω το θέμα της επόμενης σεζόν. Θεωρώ ότι είναι από τα καλύτερα δείγματα στην ελληνική μυθοπλασία και ότι ο χώρος στον οποίο λειτουργεί είναι υγιής ποιοτικός και ενδιαφέρον, αλλά και δημοφιλής, κάτι που έλειπε από τη χώρα μας.

- Πιστεύεις ότι υπάρχουν αξιόλογες δουλειές από Έλληνες δημιουργούς;
Ναι, πολλές και πολύ αξιόλογες! Πιστεύω ότι τις προσέχουμε περισσότερο και θεωρώ ότι η δική μου γενιά, του ελληνικού αγγλόφωνου, αν και δεν κατέκτησε την αναγνωρισιμότητα των προηγούμενων, άνοιξε δρόμους για να φτιάχνουν περισσότεροι άνθρωποι μουσική και κάτα κάποιο τρόπο την δημοκρατικοποίησε. Ή καλύτερα, άρχισε μια τάση προς τα εκεί.

- Πώς είναι η ζωή σου στην καραντίνα;
Λόγω δουλειάς ταξίδεψα περισσότερο από ό, τι θα έπρεπε, το οποίο όσο τυχερό και να με κάνει, νιώθω ήταν ιδιαίτερα αγχωτικό... Πολλά τεστ, πολλή μάσκα, πολλή έκθεση στον έξω κόσμο! Κατα τ’ άλλα, ασχολούμαι με τα τραγούδια και τη μουσική που γράφω, τα μαθήματα που δίνω online και το διδακτορικό που ξεκίνησα.

- Σε ενοχλεί που τα περισσότερα πλέον γίνονται διαδικτυακά; Και δεν εννόω μόνο τον χώρο της τέχνης.
Ναι και ιδιαίτερα οι κοινωνικές επαφές. Είναι καταστροφικό και σε λίγο θα υπάρχει μια γενιά που δε θα θυμάται το πώς γίνονταν τα πράγματα μη διαδικτυακά. Πιστεύω ότι
δε θα μιλάμε την ίδια γλώσσα.

- Είσαι αισιόδοξος για το αύριο;
Όχι και πολύ. Ούτε και ιδιαίτερα απαισιόδοξος. Λίγο στο καθαρτήριο.

- Πώς φαντάζει η επόμενη μέρα που περιμένει τη μουσική βιομηχανία μετά το πέρας την πανδημίας;

Νομίζω ότι τελικά το live streaming δεν αρέσει ιδιαίτερα ούτε στους μουσικούς ούτε στους θεατές. Το κρατήσαμε περισσότερο για να κρατήσουμε τα λογικά μας παρά επειδή είναι κάποιο νέου τύπου επαναστατικό μοντέλο. Επίσης, προϋποθέτει και την πρόσβαση στον εξοπλισμό. Αυτό που θα αλλάξει κυρίως είναι οι συναντήσεις και οι πρόβες, αφού δε θα χρειάζεται να γίνονται από κοντά. Δεν περιμένω κάποια ριζική αλλαγή όμως, γιατί αυτά συνέβαιναν ήδη. Τώρα το πόσο θα διαρκέσει η πανδημία, κανείς δεν μπορεί να ξέρει, αφού και τον Μάρτιο πιστεύαμε ότι θα λήξει γρήγορα! Ελπίζω όμως ότι θα λήξει σύντομα τώρα που υπάρχουν και τα εμβόλια!

- Θα ήθελες να ζεις σε άλλην εποχή;
Θεωρητικά θα ήθελα να ζω τη χρυσή εποχή του 20ου αιώνα, μετά τους πολέμους και πριν από τη δεκαετία του '80. Φαντάζομαι, βέβαια ότι πρακτικά θα μου κακοφαινόταν το να μην έχω διάφορα πράγματα που έχω συνηθίσει στο σήμερα.

- Πιστεύεις ότι οι καταγγελίες στον χώρο του θεάτρου και του αθλητισμού, θα εμπνεύσει γενικά τους πολίτες να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο με πιο ανθρώπινες συνθήκες;

Νομίζω ότι το κλίμα της εποχής συμπαρασύρει τους ανθρώπους που δεν έχουν βήμα, όπως έχουν οι καλλιτέχνες ή οι αθλήτες και αυτό είναι μόνο για καλό! Υπάρχει γενικά αυτή η αίσθηση, που πολλές φορές συναντάται και στη μουσική, ότι για να είσαι δημοφιλής πρέπει να είσαι και στρυφνός. Πολλοί σαδιστές, κακότροποι και εκμεταλλευτές, έχουν καταλάβει θέσεις χωρίς να ξέρω ποιος κοινωνικός μηχανισμός το επιτρέπει αυτό. Επιπλέον, πιστεύω πως όλη η κατάσταση έχει να κάνει και με τους νόμους της αγοράς. Αν δηλαδή κάποιος προσφέρει ένα χρηματικό κίνητρο ή φέρει κάποια θέση, δε μας αφορά ο χαρακτήρας του. Αυτό  δυστυχώς έχει επικρατήσει σε πολλά σημεία της ζωής μας! Ήρθε ο καιρός να αλλάξει όμως και να πάμε παρακάτω! Είναι πολύ πρακτικό το θέμα και δε χρειάζονται ιδιαίτερες φιλοσοφικές αναζητήσεις. Φτιάχνουμε μια κοινωνία που δε θα επιτρέπει σε αυτόν που έχει εξουσία και χρησιμοποιεί αθέμιτα μέσα να πάρει αυτό που επιθυμεί.

- Θα έκανες κάτι άλλο για να βιοποριστείς;
Νομίζω ναι, αλλά πιστεύω ότι θα είχε σχέση με τη διδασκαλία. Αν προκύψει ανάγκη βέβαια, οτιδήποτε.

- Ποια είναι τα επόμενά σου βήματα;
Ποιος ξέρει; Περιμένω να δω τι θα γίνει με τα εμβόλια και πως θα κινείται ο κόσμος, για να δω τι θα μπορώ και τι θα θέλω να κάνω. Καινούρια μουσική θα έρθει σύντομα πάντως...