Η SciFi River στο deBόp!

Τα τελευταία χρόνια ένα νέο κύμα μουσικών και συγκροτημάτων αναδύεται στην underground αθηναική σκηνή, με κοινό παρανομαστή τον ανάγκη για επιβίωση μέσα σε ένα δύσκολο, όσο και συναρπαστικό, αστικό περιβάλλον. Η Αθήνα συνεχίζει να εμπνέει, όπως παλιότερα, την δεκαετία του '80 και ΄90, αλλά ίσως ακόμη περισσότερο τώρα που πολλοί καλλιτέχνες έχουν την δυνατότητα να εκφραστούν πιο άμεσα, με σύμμαχο την τεχνολογία

Η SciFi River ξεπηδά μέσα από αυτή τη σκηνή και κατορθώνει να χτίσει το δικό της - από στόμα σε στόμα - κοινό, μέσα από την συμμετοχή της σε πολλά live και φεστιβάλ. Κάνει hip -hop με την ευρεία έννοια του όρου, με funk/ soul ρυθμούς, οld school flow που παρασέρνει και στίχο που αντικατοπτρίζει την καθημερινότητα της γενιάς της. 

Στις 28 Οκτωβρίου εμφανίζεται στο Gagarin205 στο πλαίσιο της «Αισθηματικής Αγωγής Vol.4», μαζί με τους Echo Tides, τον Kristof και τον Ταφ Λάθος. Ήταν η κατάλληλη αφορμή, λοιπόν, ώστε το debop.gr να μιλήσει μαζί της

1. Αρκετά από τα τραγούδια σου έχουν άμεσες αναφορές στην ζωή στην Αθήνα. Πώς βλέπεις να εξελίσσεται η Αθήνα και οι γειτονιές της με τον πέρασμα των χρόνων και τι αντίκτυπο έχει σε εσένα ως άνθρωπο και ως μουσικό;

Η σχέση με την Αθήνα γίνεται, όσο περνάνε τα χρόνια, όλο και πιο δύσκολη. Η συνθήκη της πόλης γενικά είναι δύστροπη. Προϋποθέτει, δημιουργεί και εντείνει αντιφάσεις με τις οποίες τροφοδοτεί την ίδια και τους ανθρώπους της. Επομένως, οτιδήποτε παράγεται εντός της είναι αποτέλεσμα αυτών των εντάσεων. Κάθε στιγμή της ζωής εδώ κρίνεται από το βάρος αυτών που η πόλη ζητάει από εμάς.

Όσα όμορφα ή γοητευτικά κι αν έχει να σου χαρίσει η Αθήνα, είναι λες και υποβόσκει η διαρκής υπενθύμιση πως δεν σε θέλει εδώ. Οι φίλοι και οι φίλες μου δουλεύουν από μία έως τρεις δουλειές, όλοι είναι κουρασμένοι απ’ τους ρυθμούς ζωής και απαντάνε στην κούραση φέρνοντας τα σώματά τους σε ακόμα πιο οριακές καταστάσεις. Και το καταλαβαίνω, αλλά δεν είναι οκέι αυτό. Όταν η πόλη υπαγορεύει τον εαυτό της με αυτόν τον τρόπο, το να γράψεις στίχους ή μουσική μπορεί να είναι λίγο περίεργη ή λίγο σκοτεινή διαδικασία.

2. Υπήρξαν καλλιτέχνες που σου έδωσαν ώθηση ή έμπνευση να ασχοληθείς κι εσύ με την μουσική;

Ασχολήθηκα με το ραπ αρχικά εξαιτίας των φίλων μου. Υπήρχαν, μέσα στα χρόνια, δύο – τρεις παρέες με τις οποίες γράφαμε μουσική για ‘μας. Από εκεί και μετά έχουν βρεθεί διάφοροι άνθρωποι που κάνουν μουσική πολλά χρόνια, κάποιους εκ των οποίων τους άκουγα από μικρή, που με έχουν συμβουλεύσει και στηρίξει.

3. Για έναν νέο δημιουργό όπως εσύ, ποια πιστεύεις ότι είναι ότι τα πιο φλέγοντα θέματα για τα οποία μπορεί μέσω της Τέχνης να εκφραστεί (και ίσως και να πάρει θέση).

Δεν μιλάμε, δεν γράφουμε μουσική όλοι από την ίδια θέση. Νομίζω πως, για ένα μέρος του πληθυσμού, φλέγον είναι ό,τι έχει να κάνει με τις ζωές μας, στον βαθμό που οι ζωές μας γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Η αναγνώριση και η διατύπωση αυτού συνιστούν από μόνες τους, αρχικώς τουλάχιστον, θέση.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4. Στις 28 Oκτωβρίου μοιράζεσαι τη σκηνή του Gagarin205 με τους Echo Tides, Ταφ Λάθος και Kristof στο πλαίσιο του Αισθηματική Αγωγή vol.4. Σχήματα που κινούνται σε διαφορετικά μουσικά μονοπάτια, αλλά εμφανίζονται κάτω από την ιδια “σκεπή”. Πως αισθάνεσαι για αυτή την συνύπαρξη;

Χαρούμενη και ταυτόχρονα περίεργη. Δεν είναι λάιν-απ που το βλέπεις και σου βγάζει αμέσως νόημα, αλλά νομίζω πως υπάρχει κάτι που δένει τα σχήματα μεταξύ τους. Ξέρω πως διάφορα στοιχεία της μουσικής μου, ας πούμε, είναι αρκετά κοντά στους Echo Tides και τον Kristof, με τους οποίους υποτίθεται πως ανήκουμε σε άλλα μουσικά είδη. Επίσης το ραπ έχει κατακλύσει τα πάντα, σε βαθμό, αυτήν τη στιγμή, σχεδόν βαρετό. Τέτοια lives μοιάζουν με ενός είδους ξεβόλεμα. Γι’ αυτούς που παίζουν και γι’ αυτούς που θα έρθουν ν’ ακούσουν.

5. Πώς θα χαρακτήριζες την μουσική σου αν έπρεπε να βάλεις κάποια “ταμπέλα” ; Είναι καθαρό ραπ; Υπάρχει κάποιο μουσικό είδος με το οποίο αισθάνεσαι μεγαλύτερη οικειότητα;

Όταν με ρωτάνε, λέω πως κάνω ραπ. Αλλά νιώθω πως δεν είναι εξαντλητική αυτή η περιγραφή. Εκτός από ραπ, ακουγα πάντα μουσική σε όλο το φάσμα της ηλεκτρονικής, του ροκ και του πανκ. Νομίζω πως αυτά βρίσκουν τους τρόπους τους μέσα σε αυτά που κάνω ή που θέλω να κάνω. Το project που τρέχουμε με τους Children of the Astroturf, τα κομμάτια που δουλεύουμε με τον Turboflow3000, η συνεργασία με τον Asylum Promises ή τους Dramachine, είναι ενδεικτικά αυτής της κατάστασης. Έχω ακούσει κριτική για αυτήν την «αναποφασιστικότητα» στον ήχο, αλλά μου αρέσει έτσι και νομίζω πως δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς. Δεν νιώθω πως χρωστάω κάποιου είδους μουσική καθαρότητα κάπου.

6. Tι έρχεται πρώτα, ο στίχος ή η μουσική;

Συνήθως ξεκινάω να γράφω στίχους μόνο αν έχω καταλήξει σε κάποια παραγωγή. Σχετίζονται και επικοινωνούν άμεσα μεταξύ τους. Δεν ξέρω, μπορεί η μουσική να είναι αυτή που αποφασίζει τι θα πει το κάθε κομμάτι.

7. Tέλος, τι προσδοκίες και σχέδια έχεις για το επόμενο διάστημα ως SciFi River;

Εκτός από τα διάφορα λάιβς των επόμενων μηνών, το σχέδιο είναι ένας σόλο δίσκος, που έχει αρχίσει να γράφεται. Επίσης, η ολοκλήρωση του πρώτου δίσκου των Children of the Astroturf και του project που δουλεύουμε από πέρσι με τον Turbloflow3000.

 

 

Όλες οι πληροφορίες για τη συναυλία εδώ