ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η παράδοση αλλιώς: Το inclusive γλέντι της Κατερίνας Ζαφειροπούλου

2025-05-11 Η παράδοση αλλιώς: Το inclusive γλέντι της Κατερίνας Ζαφειροπούλου

Ηθοποιός, χορεύτρια και ιθύνων νους πίσω από το συμπεριληπτικό χορευτικό εγχείρημα circledanceproject η Κατερίνα Ζαφειροπούλου μίλησε σχετικά με τον χορό και πως αυτός μπορεί να γίνει γέφυρα σύνδεσης μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων, ταυτοτήτων και πολιτισμών.

Η ιδέα του circle dance project και η γενικότερη ενασχόλησή σου με την παραδοσιακή μουσική πως ξεκίνησε;

Χόρευα σαν παιδί από τεσσάρων ετών, η μητέρα μου είχε επαφή και αυτή από μικρή με τον παραδοσιακό χορό μεγαλώνοντας στην Καβάλα, κι όταν μετοίκησε στην Αθήνα ενέπνευσε την οικογένεια να κάνουμε εμείς το ίδιο. Όλα μου τα σχολικά χρόνια χόρευα και ως φοιτήτρια πλέον συμμετείχα σε ομάδες με τις οποίες ταξιδεύαμε σε φεστιβάλ και διαγωνισμούς στον κόσμο. Όταν αργοτερα μετακόμισα στο Βερολίνο, ασχολήθηκα αρχικά με το ούτι. Μέσω της μουσικής συνάντησα ανθρώπους που έπαιζαν ελληνική μουσική δίχως όμως να ξέρουν να τη χορεύουν. Εκεί ξεκινησε η ιδέα του να διδαξω χορό σε ανθρώπους της μουσικής κοινότητας, και ό,τι ήθελε προκύψει.

Έτσι, ξεκίνησα τα μαθήματα χορου στο Βερολίνο και κατέληξε να δημιουργείται γύρω μου με αφορμή το χορό μια διεθνής κοινότητα ανθρώπων πολιτικά ενεργή που επένδυσαν στην εκμάθηση του ελληνικού παραδοσιακού χορού αλλά και στη δημιουργία μιας γερής αλληλέγγυας διεθνούς κοινότητας.

Πώς συνεχίστηκαν τα μαθήματα στο Βερολίνο;

Ήδη τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας της ομάδας στο Βερολίνο είχε πια σχηματιστεί ένας δυνατός, σταθερός πυρήνας ανθρώπων που έκανε τα δικά της γλέντια και λάμβανε προσκλήσεις σε παραστάσεις, φεστιβάλ και συναυλίες. Εκτός από τα εβδομαδιαία μου μαθήματα, έδινα συχνά workshops σε φορείς στα οποία η ομάδα είχε πάντα δυνατή παρουσία. Σήμερα, που πλέον βρίσκομαι στην Αθήνα, η ομάδα συνεχίζει να λειτουργεί αυτοοργανωμένα, γεγονός που με κάνει πολύ περήφανη. Πλέον επιστρέφω στο Βερολίνο για κύκλους μαθημάτων παραδοσιακού χορού και η ομάδα, η οποία διαρκώς αυξάνεται ακόμα και τώρα, είναι συγκινητικά ενεργοποιημένη. Χαίρομαι να φέρνω καινούργιο υλικό, πέρα από την προσωπική επαφή που είναι αυτονόητη.

Το μάθημα πως κυλάει από πλευρά διδασκαλίας;

Κύριο μέλημα μου είναι ο ρυθμός. Με αφορμή τον παραδοσιακό χορό, μαθαίνουμε ρυθμολογία, να χορεύουμε σε σχέση με τον άλλο. Ο παραδοσιακός χορός υπάρχει κατεξοχήν ως άθλημα ομαδικό, γι’ αυτό και μοιάζει με το θέατρο. Οταν είμαστε όλοι μαζί, κοιτάμε ο ένας τον άλλο, τα σώματα μας είναι σε κοινό ρυθμό, τότε αναπνέουμε μαζί κι αυτό μας φτάνει στη μετάβαση. Σ’ αυτό το τρανς προσβλέπω, που είναι πέρα από τα βήματα «ενός» χορού. Πρωτα μαθαίνεις να χορεύεις, κι υστερα ερχονται και τα βήματα. Πρώτα μαθαίνεις την αλφαβήτα, κι ίσως κάποτε γράψεις και βιβλίο. \

Ξεκινώ από την την παραδοσιακή μουσική αλλά μπολιάζω τα ακούσματα των μαθητών μου με τη σύγχρονη δισκογραφία, καλλιτέχνες που συνδυάζουν παραδοσιακούς ήχους και ρυθμούς με τη nu jazz, funky, pop. Προσπαθώ οι μουσικές μου να είναι πάντα ιδιαίτερες και όσο γίνεται ενημερωμένες. Μέσα από αυτά τα στοιχεία προτεινω μια σύνδεση του παραδοσιακού χορού με την εκτέλεσή του τώρα. Το μάθημα απευθύνεται σε ενδιαφερομένους που θέλουν να δουλέψουν σε ομάδα και να προσεγγίσουν τον παραδοσιακό χορό πρωτίστως σαν τέχνη πολυρρυθμιας, μακριά από το «βαρύ» φορτίο που συνήθως φέρει σήμερα.

Πώς είσαι σε αυτή τη φάση στην Αθήνα και τι σχέδια και ελπίδες έχεις για το project;

Βαδίζω μετρίως αργά και σταθερά. Ο χειμώνας με βρήκε στον κεντρικό ρόλο της παράστασης για τον Εντγκαρ Αλλαν Πόε στο RABBITHOLE. Ταξίδεψα αρκετά στο μεσοδιάστημα. Τώρα ξεκίνησα τα εβδομαδιαία μου μαθήματα στην Αθήνα με το πρότζεκτ. Δεν τα λες και άσχημα. Πολλά τα πλάνα για το πρότζεκτ. Ανυπομονώ για όσα φέρνει αυτό το νέο κεφάλαιο!