Η Μαγδαληνή Σπίνου και ο κόσμος της «Λήθης»

Η ηθοποιός και performer Μαγδαληνή Σπίνου μιλάει στο debop.gr για τη συμμετοχή της στο χοροθετρικό σόου «Λήθη» του Δημήτρη Δημητριάδη.

Τι σε οδήγησε στη συμμετοχή σου στη «Λήθη»;

Η αλήθεια είναι πως δε με οδήγησε κάτι, με βρήκε. Κι ο άνθρωπος που με βρήκε και με οδήγησε στη «Λήθη» είναι η σκηνοθέτις και χορογράφος μας, η Εύα Σταυρογιάννη. Ήρθε σε μια περίοδο που έλεγα μέσα μου “μακάρι να κάνω κάτι που να λέει την αλήθεια για όσα γίνονται στον κόσμο”. Και όταν βρέθηκα μπροστά στη Λήθη, ήταν σαν να διάβαζα τις δικές μου σκέψεις.Ο Δημήτρης Δημητριάδης γράφει για πράγματα που όλοι νιώθουμε αλλά δεν λέμε. Κι εγώ είχα ανάγκη να τα συναντήσω, να τα πω με τον δικό μου τρόπο. Όταν η Εύα μάς μίλησε για τη δουλειά πάνω στο σώμα, στη μνήμη και στη σιωπή, κατάλαβα ότι δεν θα είναι απλώς παράσταση. Θα είναι επιστροφή σε κάτι πολύ βαθύ, που δεν χρειάζεται λόγια για να ειπωθεί και πράγματι, έτσι έγινε. Μπήκαμε όλοι μαζί σε μια διαδικασία πολύ σωματική. Μέρα με τη μέρα, αναπνοή με αναπνοή, χτίστηκε ένας κοινός παλμός. Ένα πράγμα που δεν ανήκει σε κανέναν, αλλά μας περιέχει όλους.

Είχες συναντηθεί ξανά με τον κόσμο του Δημητριάδη ή είναι πρώτη φορά; 

Τον είχα διαβάσει, αλλά ποτέ δεν είχα μπει μέσα στη δύναμη αυτού που γράφει. Διαβάζοντας τη Λήθη, δεν τον "διάβασα" με διάβασε αυτός. Είναι ένας συγγραφέας που σε τραβάει μέσα σιγά-σιγά. Δεν μπορείς να μείνεις απ’ έξω.. Στη Λήθη ένιωσα πως τον συνάντησα και πως μέσα απ’ αυτόν συνάντησα και εμένα. Ο Δ. Δημητριάδης δεν γράφει για να σε συγκινήσει γράφει για να σε ξεγυμνώσει. Να σε κάνει να σταθείς απέναντι στο φόβο σου, χωρίς ρόλο, χωρίς προστασία. Κι αυτό για μένα είναι το πιο τίμιο που μπορεί να σου συμβεί ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνη.Ο λόγος του είναι ωμός και τρυφερός μαζί, πονάει αλλά σε γιατρεύει. Μέσα από τη σκηνοθεσία και τη χορογραφία της Εύας Σταυρογιάννη, τη δραματουργία της Έλενας Τριανταφυλλοπούλου,και τη σωματική έρευνα που καναμε ολες μαζι με τη Νίκη Σερέτη και τη Λένα Μποζάκη, ένιωσα πως τον καταλάβαμε όχι με το μυαλό αλλά με το σωμα. 

Τι σου αρέσει περισσότερο σε αυτή τη σύμπτυξη σώματος και λόγου; 

Αυτό ακριβώς: ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός. Ο λόγος γεννιέται μέσα από το σώμα, όχι το αντίθετο. Είναι μια εμπειρία που σε αναγκάζει να εγκαταλείψεις τον έλεγχο κι εκεί αρχίζει η αλήθεια.

Πώς δένεται με το σήμερα η παράσταση; Υπάρχει θεωρείς χρονικότητα και διάρκεια στο μήνυμά της;

Η παράσταση δεν έχει πραγματικό χρόνο, ωστόσο αυτό δε σημαίνει οτι δε μιλάει και για το σήμερα. Μιλά για τη μνήμη, τον φόβο και τη σιωπή πράγματα που δεν έχουν ημερομηνία ληξης. Η Λήθη είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, γιατί ζούμε μέσα σε μια συνεχή εξάντληση μνήμης και σε έναν κόσμο που φωνάζει διαρκώς, όχι για να ακουστεί, αλλά φωνάζει για να μην ακούσει. Θυμόμαστε ό,τι μας βολεύει και ξεχνάμε ό,τι πονάει. Αλλά το σώμα δεν ξεχνά. Η μνήμη μένει χαραγμένη, ακόμη κι αν τη σβήσουμε από τη συνείδηση. Η παράσταση είναι ένας καθρέφτης του κόσμου μας και αγγίζει κάτι που ζούμε όλοι τα τελευταία χρόνια: θόρυβο, φόβο, ανάγκη να επιβιώσουμε μέσα από κραυγές και μέσα σ’ αυτό, η Λήθη έρχεται σαν μια ήσυχη, βαθιά υπενθύμιση: ότι η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κρατάς ή χάνεις. Η παράσταση δείχνει την ασταμάτητη ανάγκη μας να θυμόμαστε, αλλά και τον πόνο όταν δεν μπορούμε. Η Λήθη μιλά για την αδυναμία μας να θυμηθούμε και να ξεχάσουμε ταυτόχρονα και αυτό είναι απολύτως σημερινό.  

Ποιά είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σχέδιά σου;

Τώρα υπάρχει μόνο η Λήθη.  Ο κύκλος της συνεχίζεται και μαζί του συνεχίζω κι εγώ να μαθαίνω, να παρατηρώ, να δοκιμάζω. Είναι η πρώτη μου δουλειά, αλλά μου δίνει μαθήματα που θέλω να κρατήσω και να φέρω στη σκηνή με όλη μου την αλήθεια. Θέλω να συνεχίσω να δουλεύω σε έργα που αγγίζουν το σώμα και το ασυνείδητο, θέατρο που δεν αφηγείται, αλλά συμβαίνει, που δεν προσπαθεί να εξηγήσει, αλλά να βιώσει. Να συνεχίσω με δουλειές που γεννιούνται από την ανάγκη, όχι από το “πρέπει”. 

«Λήθη» του Δ. Δημητριάδη- Πληροφορίες για την παράσταση

Συντελεστές:

Σύλληψη - Σκηνοθεσία - Χορογραφία: Εύα Σταυρογιάννη
Δραματουργική επεξεργασία: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Sound design: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Σχεδιασμός φωτισμού: Μελίνα Μάσχα 
Ειδικές κατασκευές: 4M STUDIOS 
Σχεδιασμός κουστουμιών: Μαρία Ζερβάκη
Φωτογραφίες: Τάσος Βρεττός 
Make up artist: Σίσσυ Πετροπούλου
Trailer: Χρήστος Δήμας
Παραγωγή Trailer: PleiasTv
Graphic design: Αλεξάνδρα Μερκούρη
Προβολή και επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Οργάνωση παραγωγής: Τόνια Πουρκού 
Βοηθός παραγωγής: Γεωργία Αμοργαννιώτη
Παραγωγή: INDAK, texnixoros

Πρωταγωνιστούν: 

Νίκη Σερέτη
Μαγδαληνή Σπίνου
Λένα Μποζάκη 

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά