«Η φόρμα μιας μπάντας εν ενεργεία είναι μία εξώθερμη αντίδραση» | Μια συζήτηση με τους CHICKN!

Επίμονα απρόβλεπτοι, οι CHICKN είναι ένα σχήμα που από το 2012, που δημιουργήθηκε, διαρκώς εξελίσσεται.
Συνδυάζοντας το κλασικό με το πειραματικό ροκ, o ήχος τους αναμειγνύει jazz, funk και post-punk στοιχεία σε ένα απόλυτα ψυχεδελικό πλαίσιο με ρετρό αναφορές από περασμένες δεκαετίες.

Λίγο πριν την συναυλία τους στο ΚΠΙΣΝ, ο Άγγελος Κράλλης, συζητά μαζί μας εκπροσωπώντας τη μπάντα που εμείς προσωπικά αντιμετωπίζουμε σαν ένα από τα πιο hot ονόματα της ανεξάρτητης σκηνής στην Αθήνα και την Ελλάδα.

---

> Πως γίνεται μια μπάντα το hot name και το next big thing μιας πόλης; Πως τα καταφέρατε;

Ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια, αλλά δεν νιώθουμε next big thing. Επιπλέον αν 3 δίσκους μετά και τόσο καιρό στον δρόμο κάποιος παραμένει next big thing, αυτό σημαίνει πως η ουρά είναι μεγάλη και αλήθεια, δεν μας ενδιαφέρει να περιμένουμε. Προτιμάμε να παίζουμε μουσική.

Η φόρμα της μπάντας εν ενεργεία είναι εξ ορισμού μία εξώθερμη αντίδραση κατα τη γνώμη μου. Αν κάποιος θελήσει να εμπλακεί με μία μπάντα και δεν νιώσει ζέστη, ίσως αυτό να είναι σημάδι για να αλλάξει μπάντα. Ας μη πάρουμε εύσημα λοιπόν για αυτό που πρωτογενώς μας συνέχει!

> Μπορείτε να μας ξεναγήσετε στην διαδικασία σύνθεσης ενός κομματιού σας; Υπάρχει κάποια βασική ιδέα που ντύνεται και αναπτύσσεται, ένα jamarisma, όλα αυτά μαζί;

Τα τραγούδια γεννιούνται μέσα στη ζωή μας και η μπάντα είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής όλων μας. Κάπου εκεί, είναι ο κοινός συνθετικός μας τόπος, το ότι διαλέγουμε κάπως να ζούμε μαζί. Οι ιδέες εμφανίζονται σε ανύποπτο χρόνο και στα πιο απίθανα μέρη. Η σύνθεσή τους απαιτεί τη συλλογή όλων αυτών των ιδεών και την προσέγγισή τους με απόλυτη γενναιοδωρία.

> Και στους δύο δίσκους σας ακούω το φιλτράρισμα σας σε πολλές καλές μουσικές κατά συνέπεια και οι επιρροές από διάφορους μουσικούς είναι πολλές. Υπάρχει κάποιος μουσικός που στο σύνολο σαν μπάντα σας καθόρισε ή ποιος είναι εκείνος που το live του θα «πεθαίνατε» να ανοίξετε και γιατί;

Το φιλτράρισμα στο οποίο αναφέρεσαι, δεν είναι μια συνειδητή διαδικασία. Ακόμα και αν ο καθένας μας έχει από μία ντουζίνα ήρωες, την ώρα της πρόβας τους αφήνουμε απ' έξω από το booth. Κανεις δεν λέει “πάμε να ακούσουμε αφρικάνικα για να γράψουμε ένα αντίστοιχο τραγούδι”, η όποιος το κάνει, φαίνεται στο ίδιο το τραγούδι και εκτείθεται. Ακούμε πολλή μουσική, διαφορετική μεταξύ της μουσική και ανεξάρτητα από το παραγωγικό μας κομμάτι.
Προσωπικά δυσκολεύομαι περισσότερο να με φανταστώ το να μην ακούω μουσική από το να διαβάζω βιβλία ας πούμε. Η εμπειρία της ελεύθερης ακρόασης είναι μία ανεξάρτητη, αυτόνομη και μαγευτική εμπειρία που άπαξ και τη ζήσεις, δεν έχει επιστροφή.

> Νοιώθω ότι αλλάξατε λίγο τον τρόπο αντιμετώπισης των κομματιών στο 2ο δίσκο. Ουσιαστικά μόνο ένα κομμάτι ξεπερνάει τα 5 λεπτά και μοιάζει να έχει λιγότερους αυτοσχεδιασμούς. Ήταν συνειδητή απόφαση ή βγήκε στην πορεία; 

Ναι! Εκτός από αυτό αλλάξαν τα ίδια τα κομμάτια, η διάθεσή μας, η σύνθεση της μπάντας και ένα σωρό άλλα πράγματα, όπως και στις ζωές των περισσότερων ανθρώπων. Οι “στροφές¨ στον ήχο και τη προσέγγιση δέν ήταν κανενός είδους απόφαση, είναι υπαγόρευση του ίδιου του υλικού. Δουλειά μας είναι να το αφουγκραζόμαστε και να το φέρουμε ανάμεσά μας, όχι να το κρίνουμε και έπειτα να του φορέσουμε τις αναμονές μας, ή του οποιουδήποτε, σαν κορόνα στο κεφάλι. Νομίζω πως έτσι χάνεται η χαρά.

> Είχα διαβάσει πως το ορόσημο (για αρκετούς λόγους) του πρώτου δίσκου ήταν το modularprayer. Υπάρχει αντίστοιχο κομμάτι στο wowsers!; 

Που το διάβασες; Ίσως επειδή υπάρχει στον δίσκο 2 φορές και σύνολο καταλαμβάνει περι των 15 λεπτών του ηχογραφήματος. Στο Wowsers! Κατα πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει αντίστοιχο κομμάτι. Ίσως το “elevational love of frank zappa” έχει μία σημασία παραπάνω για εμάς, στο οποίο χρωστάμε μία κάποιου είδους ευγνωμοσύνη, καθως footage από μία live εκδοχή του μας βοήθησε να παίξουμε και να ταξιδέψουμε σε όλη την Ευρώπη.

> Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον; Ετοιμάζετε κάτι νέο για το 2020; 

Πρέπει να ξέρετε πως σχέδια για το 2020 έχουν πιά μόνο οι Γερμανοί. Ο δικός μας καινούριος δίσκος θα έρθει το 2019 γιατί το short term είναι το νέο long term. Επιπλέον ετοιμαζόμαστε να ταξιδέψουμε στις Κάννες για ένα live στα μέσα Ιούνη και επιστρέφοντας θα μας βρείτε για τελευταία φορά πριν τις καλοκαιρινές διακοπές στο Φεστιβάλ Πηνειού. Οποιος δεν ξέρει που είναι αυτό, δεν ξέρει τίποτα.

> Η ελληνική σκηνή πως σας φαίνεται; Τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά. Υπάρχει πιστεύετε χώρος να αναπτυχθούν καλές μπάντες; 

Η σκηνή τα πάει τέλεια τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Όλοι εμείς που την απαρτίζουμε είμαστε στο χαροπάλι συχνά-πυκνά, αλλά ξέρεις πως είναι αυτά. Δεν νοιάζεται κάποιος ιδιέταιρα για το πως μένει όρθια αυτή η φαντασία που λέγεται “σκηνή”, αρκεί να φαίνεται όρθια. Και να ξέρεις πως από χώρο δεν ξέμεινε ποτέ κανείς και όποιος το ισχυρίζεται λέει ψέμματα.
Η Ελλάδα παράγει και καταναλώνει τεράστιες ποσότητες μουσικης από εποχές προ-νεοτερικές. Το αν νιώθει ριγμένος κάποιος σε σχέση με αυτό, νομίζω πως είναι ένα αμιγώς προσωπικό ζήτημα που δεν υπάρχει λόγος να απασχολήσει κανέναν άλλο εκτός απο τον ίδιο. 

> Wowsers τελικά τι σημαίνει; είναι από την έκφραση του αστυνόμου σαΐνη ή η κατηγορία απέναντι σε κάποιον βαρετό συντηρητικό; Να πω την αλήθεια και τα 2 τα βλέπω ακούγοντας το δίσκο. 

Wowsers! Είναι ένα επιφώνημα σε αυστραλιανή slang. Είναι κάπως σαν υπερθετικός του Wow. Και ήταν η αντίδρασή μας σε έναν θαυμάσιο καινούριο κόσμο που μόλις είχαμε ανακαλύψει. Τώρα δεν μένει παρά να αναρρωτηθείτε τι σημαίνει Bel Esprit.