Η Ελπίδα Μηναδάκη μίλησε στον Θείο Άρη για την Κόκκινη Ομπρέλα και όχι μόνο...

Ένα μουντό πρωινό Κυριακής, μια κυρία ξεχνά την κόκκινη ομπρέλα της στο Εθνικό Μουσείο Αέρος και Διαστήματος στην Ουάσιγκτον. Όταν το μουσείο αδειάζει από επισκέπτες, η ομπρέλα “ξυπνά” και έρχεται πρόσωπο με πρoσωπο με τα ομοιώματα των αδελφών Ράιτ… που ζωντανεύουν! Ως γνήσιος Θείος που του αρέσουν αυτά τα ταξίδια, θέλησα να μιλήσω με τη συγγραφέα Ελπίδα Μηναδάκη για το νέο παιδικό της βιβλίο “Η κόκκινη ομπρέλα σε νέες περιπέτειες – Ταξιδεύοντας με τους αδελφούς Ράιτ” ιδανικό για παιδιά 8–12 ετών που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη.

Αρχίζω προβοκατόρικα. Γιατί να διαβάσουν τα παιδιά σήμερα όταν όλα μπορούν να τα δουν στο tablet;

Γιατί τα βιβλία είναι οι μοναδικές συσκευές που δεν χρειάζονται φόρτιση για να σε μεταφέρουν σε άλλους κόσμους! Η αφήγηση μέσα από ένα βιβλίο δίνει χώρο στη φαντασία να δουλέψει, να συμπληρώσει, να νιώσει. Ένα tablet μπορεί να δείξει εικόνα. Ένα βιβλίο όμως μπορεί να δημιουργήσει συναίσθημα. Και αυτό είναι πολύτιμο για κάθε παιδί που χτίζει τον εσωτερικό του κόσμο.

Πώς προέκυψε το ταξίδι της κόκκινης ομπρέλας με τους αδελφούς Ράιτ; Ποια ήταν η διαδικασία της έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο;

Πάντα με συνάρπαζαν οι εφευρέτες και όλα όσα έχουν καταφέρει. Κι όταν διάβασα ένα άρθρο για τους αδελφούς Ράιτ, κάπως πυροδότησε κάτι μέσα μου. Οι εικόνες του πρώτου αεροπλάνου, το πάθος τους για την πτήση, με οδήγησαν αβίαστα στη σκέψη των ταξιδιών. Κι εκεί η σύνδεση έγινε μαγικά: η Κόκκινη Ομπρέλα, η ηρωίδα που είχε ήδη ταξιδέψει στον πίνακα της Αφροδίτης στο Μουσείο Ουφίτσι στην Φλωρεντία σε παλιότερο βιβλίο μου από τις εκδόσεις Κέδρος, δεν θα μπορούσε να λείπει από ένα τόσο συμβολικό ταξίδι. Έτσι, γεννήθηκε η νέα της περιπέτεια – ένα παραμύθι που πατάει στη φαντασία αλλά κουβαλά και αλήθειες από την ιστορία της επιστήμης κι ευχαριστώ τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη που συνέβαλαν στο να γίνει μια τόσο ωραία έκδοση.

Θα μας πεις λίγα πράγματα για το δικό σου αναγνωστικό σύμπαν; Ίσως 2-3 αγαπημένους συγγραφείς, κάποιο βιβλίο στο οποίο ξαναγυρνάς, αν τριγυρνάς σε βιβλιοπωλεία ή παραγγέλνεις online;

Με συγκινούν οι συγγραφείς που κατορθώνουν να συνδυάσουν φαντασία με ουσία – από την Άστριντ Λίντγκρεν μέχρι τη Ζωρζ Σαρή. Ένα βιβλίο που πάντα με συνοδεύει είναι «Ο Μικρός Πρίγκιπας». Είναι από αυτά που μεγαλώνουν μαζί σου. Όσο για το πού ψωνίζω βιβλία… αγαπώ να χάνoμαι σε ράφια βιβλιοπωλείων, να ξεφυλλίζω, να ανακαλύπτω. Αν και κάποιες φορές το online είναι αναπόφευκτο, τίποτα δεν συγκρίνεται με το άγγιγμα του χαρτιού.

Στο τελευταίο σου βιβλίο, συνεργάστηκες με την Κατερίνα Χονδρομπίλα. Είναι εύκολη διαδικασία να έρθει το κείμενο και να κουμπώσει με τις εικόνες;

Η Κατερίνα έχει έναν μαγικό τρόπο να αφουγκράζεται το πνεύμα της ιστορίας. Ενώ δουλέψαμε από απόσταση, υπήρχε μια ανεξήγητη σύμπνοια. Οι εικόνες της έδωσαν πνοή στους ήρωες με φαντασία, ζεστασιά και χιούμορ. Δεν είναι πάντα εύκολη διαδικασία να βρει εικόνα και λέξη τον κοινό παλμό, αλλά όταν δουλεύεις με ανθρώπους που αγαπούν αληθινά αυτό που κάνουν, όλα γίνονται φυσικά.

Γιατί επέλεξες να γράψεις για παιδιά;

Γιατί τα παιδιά είναι οι πιο ειλικρινείς αναγνώστες. Δεν χαρίζονται. Αν τα αγγίξεις, θα στο δείξουν. Αν βαρεθούν, πάλι θα στο δείξουν. Αλλά όταν μπεις στον κόσμο τους με αλήθεια, σε βάζουν στην καρδιά τους. Και δεν υπάρχει πιο όμορφη συντροφιά από αυτή. Επιπλέον, τα παραμύθια είναι ένας κώδικας επικοινωνίας και με τους ενήλικες. Είναι ευκαιρία να πούμε πράγματα σπουδαία με τρόπο απλό – και αυτό με συγκινεί βαθιά.

Πού αλλού σκέφτεσαι να ταξιδέψει η κόκκινη ομπρέλα; Ετοιμάζεις κάτι;

Αν όλα πάνε καλά, ναι, κάτι ετοιμάζεται… Ίσως ένα καινούργιο ταξίδι, μια απρόσμενη περιπέτεια... Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως η Κόκκινη Ομπρέλα έχει ακόμα πολλές ιστορίες να ζήσει και να αφηγηθεί. Είναι ένα σύμβολο της περιέργειας, της φαντασίας και της τόλμης — και όσο υπάρχει η ανάγκη για νέες αφηγήσεις, εκείνη θα συνεχίζει να ταξιδεύει. Ποτέ δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει ένα παραμύθι.