H Ρένα Μόρφη και η «Σούλη Ανοτολή» έρχονται στο deBόp

H Ρένα Μόρφη και η «Σούλη Ανοτολή» έρχονται στο deBόp

Όχι δεν πρόκειται για διχασμένη προσωπικότητα. Η Ρένα Μόρφη αφήνει για λίγο τους αγαπημένους της Ιmam baildi και γίνεται η Σούλη Ανατολή. Λίγο πριν το live της στο Σταυρό του Νότου έρχεται στο deBόp.

Από τη Φιλοσοφική στο Φοίβο (Δεληβοριά) και από εκεί στους Ιμάμ και τώρα παράλληλα παρέα με τη «Σούλη». Πώς έγιναν αυτές οι μεταβάσεις; Υπάρχει κάτι που ξεχωρίζεις ιδιαίτερα μέσα από την πορεία σου;

Δεν έχω καταλαβει και πολλά από αυτές τις μεταβάσεις αφού έγιναν πολυ γρήγορα.Και το τραγούδι αλλά και οι σπουδές αποτελούσαν στόχο για μένα, γι' αυτό και δε μου φαίνεται κάτι ασύνδετο.

Είμαι τυχερή που από την αρχή της πορείας μου συναντήθηκα με ανθρώπους με τους οποίους είχαμε παρόμοιες αναφορές και πολυ καλή χημεία. Εχω κρατήσει σταθερές τις συνεργασίες μου από την αρχή και αυτό με βοηθάει πάρα πολύ σε δημιουργικό έπιπεδο, αφού μοιραζόμαστε κοινούς καλλιτεχνικούς στόχους.

Τι είδους προσωπικότητα είναι η Σούλη Ανατολή; Πώς προέκυψε;

Είναι εξωστρεφής, φανταχτερή, αυθόρμητη, με πολλές ιστορίες να αφηγηθεί και πάθη. Ειναι μια ιδέα που είχα στο μυαλό μου αρκετό καιρό και ουσιαστικά πρόκειται για εναν πιο απελευθερωμένο μουσικά εαυτό αφού δεν αντιπροσωπεύει απολειστικά την προσωπική μου αισθητική.

Υπάρχει μια σαρκαστική διάθεση στην «κατασκευή» της Σούλης;

Όχι καμία. Έχω σεβασμό και λαχτάρα στο να επικοινωνήσω σωστά αυτό που θέλω να πω.

 Τι θα παρακολουθήσει το κοινό που θα έρθει σε μια παράσταση της Σούλης Ανατολή;

 Στην παράσταση που ετοιμάζουμε για τον Σταυρό του Νότου θα παρουσιάσουμε τα τραγούδια του δίσκου μου αλλά και αγαπημένα κλασικά λαϊκά τραγούδια της δεκαετίας του '60 και του '70 διασκευασμένα με παραδοσιακούς λάτιν ρυθμούς όπως cumbia, bachata και salsa. Ένα μουσικό πάντρεμα που ενώ χιλιομετρικά φαίνεται μακρινό, το άκουσμα είναι οικείο λες και ήταν έτσι από πάντα. Μαζί μου έχω τους συντελεστές του δίσκου το Λάμπη Κουντουρόγιαννη στην κιθάρα, το Δημήτρη Μπαλογιάννη στην κλασική κιθάρα, τον Ορέστη Μπενεκα στη φαρφισα και τους Άγγελο Πολύχρονου και Carlos Menendez στα κρουστά. Πρόκειται για ένα εκρηκτικό πρόγραμμα όχι μόνο για όσους αγαπούν το λαϊκό τραγούδι αλλά και για όσους το μισούν αφού θα δουν μια πολύ διαφορετική πλευρά του που ίσως να μην είχαν φανταστεί.

Ο δίσκος σε μεταφέρει αναμφίβολα σε μια άλλη εποχή. Τι είναι αυτό που σε ελκύει σε εκείνα τα χρόνια;

Με γοητεύει ιδιαίτερα η παραγωγή των παλιών ελληνικών τραγουδιών και το πως με λιγοστά μέσα κατάφερναν να βγάζουν εναν γλυκό και μοναδικό ήχο που έχει χαρακτεί στη συνείδηση όλων μας.Γι' αυτό και η παραγωγή του δίσκου που ανέλαβαν οι Imam Baildi έγινε με τα ίδια αναλογικά μέσα και όχι με ψηφιακά, όπως συνηθίζεται πλέον. Πιστεύω πως το ακουστικό αποτέλεσμα βγήκε καλύτερο κι απ' ό, τι το περίμενα αφού μέσα από το παλιό κατάφερε να γεννηθεί κάτι εντελώς καινούριο και ξεχωριστό.

Με τους Imam Baildi έχετε «αλλάξει τα φώτα σε πολλά κομμάτια». Υπάρχει κάποια διασκευή που θα ήθελες να τραγουδήσεις και δεν την έχετε τολμήσει;

Δεν υπάρχει κάποιο τραγούδι που δεν "τολμάμε" να διασκευάσουμε.Τα κριτήρια που επιλέγουν κάθε φορά ο Ορέστης και ο Λύσανδρος Φαληρέας τα τραγούδια με τα οποία θα ασχοληθούν έχουν να κάνουν απολειστικά με το αν εμπνέει τους ίδιους και αν το αποτελέσμα μιας διασκευής έχει μουσικό ενδιαφέρον και νόημα. Σε καμία περίπτωση δε φοβούνται να "αγγίξουν" κάτι δεν τα παίρνουν όμως και όλα "σβάρνα". Κάθε τους επιλογή είναι προσεγμένη και δεν υπάρχει τίποτα ευκαιριακό στον τρόπο που δουλεύουμε σαν συγκρότημα.

Στο «Με λίγη πίστη» λες : «Έχω μάθει ν´ ανθίζω απ´τις στάχτες κι όταν πέφτω σηκώνομαι ξανά». Φύσει αισιόδοξη ή ο στίχος είναι κόντρα στο χαρακτήρα σου;

Είναι ένα πολυ αισιόδοξο και όμορφο τραγούδι που μου έχει χαρίσει ο Λάμπης Κουντουρόγιαννης σε στίχους της Ματίνας Κουντουρόγιαννη και γράφτηκε ακριβώς στα μέτρα της Σούλης .Ένα κομμάτι με δυναμική και "πολύχρωμη" μελωδία που ντύνεται στιχουργικά με ένα πολυ αισιόδοξο και φωτεινό μήνυμα. Τα λόγια αυτά συνάδουν με τον χαρακτήρα μου και αυτός είναι και ο λόγος που όπως σου ειπα στην αρχή είναι σημαντικό να έχεις σταθερούς συνεργάτες μέσα στα χρονια αφού ανακατεύονται οι προσωπικότητες και οι αύρες μας και το αποτέλεσμα βγαίνει αυθεντικό και ειλικρινές. Αυτό το τραγούδιι καθώς και τα υπόλοιπα που υπογράφουν οι Δημήτρης Μπαλογιάννης και Φοίβος Δεληβοριάς, ο οποίος συμμετέχει πρώτη φορά ως συνθέτης σε δίσκο άλλου καλλιτέχνη είναι σα να τα έχω γράψει εγώ, αποτυπώνουν πλήρως την ψυχοσύνθεση μου και νομίζω πως αυτό είναι δύσκολο να το πετύχει ένας ερμηνευτής.


Αν και για πολλούς καλλιτέχνες πηγή έμπνευσης αποτελεί συνήθως ένα «αρνητικό συναίσθημα» πχ. η λύπη, εσύ δίνεις την εντύπωση πως η χαρά αποτελεί την κινητήριο δύναμή σου; Είναι αλήθεια; Ποιο συναίσθημα σε κινητοποιεί πιο πολύ καλλιτεχνικά;

Η αλήθεια είναι πως σπάνια βιώνω σκοτεινές περιόδους στη ζωή μου. Δεν εννοώ πως είμαι μέσα στην τρελή χαρά καθημερινά, καμία σχέση. Προσπαθω να έχω επίγνωση όμως για το ποσο μικρή και απρόβλεπτη είναι η ζωή, έτσι συνήθως είμαι ευγνώμων απλά για το γεγονός ότι ξύπνησα.

Αυτή η αίσθηση ,δηλαδή το γεγονός ότι η ζωή είναι εύθραυστη είναι που με κινητοποιεί και καλλιτεχνικά , κυρίως στο να είμαι όσο πιο αυθόρμητη και θαρραλέα γίνεται, ώστε να φτάσω η ίδια και το κοινό που μπορεί να παρακολουθήσει μια παράσταση, ένα σκαλάκι πιο κοντά στην απλή καθημερινή ευτυχία. Και η μουσική είναι αναμφίβολα από τα βασικά εργαλεία γ αυτόν τον σκοπό.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το άμεσο αλλά και το πιο μακρινό μέλλον;

Ετοιμάζουμε την τελευταία μας παράσταση στο Σταυρό με την Σούλη Ανατολή και παράλληλα βρισκόμαστε στο στούντιο με τους ιμαμ μπαϊλντί για τον καινούριο μας δίσκο, κάνοντας επιλεγμένες ζωντανές εμφανίσεις σε πόλεις της Ελλάδας ενώ για το φθινόπωρο που μας έρχεται ετοιμάζουμε την πέμπτη μας περιοδεία στην Ευρώπη.

Ποιο τραγούδι μας αφιερώνει η Σούλη και ποιο η Ρένα;

Η Σούλη σας αφιερώνει το «Μη μ' αναζητήσεις» από τον προσωπικό μου δίσκο. Είναι ένα τραγούδι στο οποίο έχω επιμεληθεί τους στίχους και στο ρεφραίν λέει χαρακτηριστικά: «Η ζωή είναι μια φορά, κι όποιος την αγαπάει». Ως Ρένα από την άλλη, μιας και έρχεται η ανοίξη δε μπορώ να μη σας αφιερώσω το «Ακρογυαλιές Δειλινά»!

 

Αντώνης Μπάτζιος

subscribe

Συμπληρώστε το email σας για να γίνετε συνδρομητής στο deBόp. Το email σας θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από το deBόp και μόνο για την αποστολή της εβδομαδιαίας agenda και περιοδικών newsletter ευρύτερου πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Καταχωρώντας εδώ το email σας, αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου μας.