Ο θείος Άρης άραξε να δει Euro 2024, μα κόλλησε στα τραγούδια

Ήρθε η ώρα του! Euro 2024. Μπάλα για ένα μήνα. Τα γήπεδα 10 πόλεων της Γερμανίας θα υποδεχτούν 24 ομάδες από όλη την Ευρώπη.

Χωρισμένες σε 6 γκρούπ των 4 ομάδων, θα παίξουν πρώτα τoυς προκριματικούς αγώνες, απ' όπου θα προκριθούν οι πρώτοι και οι δεύτεροι κάθε γκρούπ, μαζί με τους 4 καλύτερους τρίτους.

Στη συνέχεια θα περάσουμε στη νοκ-άουτ φάση μέχρι και τον τελικό. Η Εθνική μας δεν συμμετέχει αλλά θα το αντέξουμε. Επειδή το deBόp δεν είναι ακριβώς «αθλητικό site», θα εστιάσουμε στην ποπ κουλτούρα πίσω από δίχτυα, μπάλες και ποδοσφαιριστές. Έτσι, όταν οι κάφροι δεν πλακώνονται στους δρόμους, μπορούμε πάντα να απολαύσουμε την μπαλίτσα (Υποσημείωση: Γενικά να ξέρετε «μπάλα», «μπαλιτσα» «γιούρο» ή «Euro» αποτελούν ένα πράγμα).

Παράλληλα, λοιπόν, υπάρχουν ενδιαφέρουσες ιστορίες για τραγούδια που χωρίς κανένα λόγο βγαίνουν από την αφάνεια και γίνονται ύμνοι ή κολλάνε σαν τσίχλα στο μυαλό. Μπορεί να μην είναι καν τραγούδια αλλά κατά κάποιο τρόπο να είναι... μουσική!

Να σημειώσω ότι για μένα το Euro έχει ελαφρώς πιο πολύ ενδιαφέρον από το Μουντιάλ. Πιο σφιχτό, πιο ζόρικο, σε ώρες ευρωπαϊκές. Ασε που το έχουμε σηκώσει...

Μιας και δεν συμμετέχουμε, ευχή όλων (δηλαδή εμένα), είναι να το πάρει και πάλι η Ιταλία! Πάμε, λοιπόν! 

Σφύριγμα και εναρκτήριο λάκτισμα  

Ιταλικός Εθνικός Ύμνος

Ο καλύτερος ύμνος μαζί με αυτόν της Σοβιετικής Ένωσης. Πιο γνωστό ως «Το τραγούδι των Ιταλών» αποτελεί σύνθεση του 1847 όταν η πανέμορφη Ιταλία είχε ενωθεί. Εθνικός ύμνος έγινε το 1946. Οι στίχοι είναι του Goffredo Mameli και η μουσική του Michele Novaro. Αγαπάμε το «παραράμ παραράμ παρα-ρα-πα-παμ-παμ παμ» πριν μπει ο στίχος «Fratelli d' Italia».

 

20o λεπτό του πρώτου Ημιχρόνου

Οι αγαπημένοι Βίκινγκς της Ισλανδίας με τα ηφαίστεια και τους μπακαλιάρους τους, δεν πέρασαν στα τελικά καθώς έχασαν με 2-1 στα μπαράζ από την Ουκρανία.

Το ρυθμικό, ελαφρώς πολεμικό τους χειροκρότημα έχει μείνει στα highlights των διοργανώσεων. Απόλυτη ησυχία, ένα τύμπανο και παλαμάκια αρκούν για τον πιο πρωτόγονο ήχο που έχει ακουστεί σε γήπεδα.

Έχουν λάβει μέρος μόνο το 2016 και τους αγαπάμε γιατί έστειλαν τους Άγγλους σπίτι τους, επικρατώντας με 2-1 στη Νίκαια της Γαλλίας κάνοντας την έκπληξη. Μετά έφαγαν 5 από τη Γαλλία και ηρέμησαν...

 

Ημίχρονο

Πως γράφονται οι ιστορίες... Το 1996 η Gala βγάζει το single της "Freed from Desire". Μεγάλο χιτάκι, το χορέψαμε, τραγουδήσαμε το πιασάρικο νανάνανανα και τα λοιπά. Το 2016, στην ένδοξη Γουίγκαν έπαιζε ο ποδοσφαιριστής Will Grigg ο οποίος δαιμονίστηκε, έβαλε 25 γκολ και ανέβασε κατηγορία την ομάδα.

Ένας τυπάκος, ο Sean Kennedy έφτιαξε ένα βιντεάκι με το "Freed from Desire", αλλάζοντας τους στίχους σε "Will Grigg is on fire, your defense is terrified". Από εκεί και πέρα έγινε ο κακός χαμός.

Το ίδιο καλοκαίρι, οι Άγγλοι πήγαν στη Γαλλία (όπου αποκλείστηκαν από τους Ισλανδούς) και τραγουδούν τους στίχους με το όνομα του Jamie Vardy. Το τραγούδι ήρθε ξανά στο φως και παραμένει πορωτικό. Άτιμα '90s!

 

57o Λεπτό του Δευτέρου Ημιχρόνου

Οι πιο προσεκτικοί δεν θα περάσατε έτσι αδιάφορα το 57ο λεπτό. Είναι η στιγμή που ο Άγγελος Χαριστέας καρφώνει την μπάλα στα πορτογαλικά δίχτυα. Ο πολύς Christiano Ronaldo θα μπήξει τα κλάμματα 35 λεπτά αργότερα. Εμείς κλαίγαμε, σε ένα μπαλκόνι, από την ταραχή μας για καμιά ώρα.

Μια ολόκληρη χώρα, σαν να το ήξερε, για ημέρες μετά, τραγουδούσε το σύνθημα «Σήκωσε το, το γ@μημένο, δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω!» στο ρυθμό από τα «Καβουράκια» του αξεπέραστου Βασίλη Τσιτσάνη.

Η αλήθεια είναι ότι το σύνθημα «ανήκει» στους Παοκτζήδες αλλά συνδέθηκε με την Εθνική Ελλάδος και το Euro 2004 όταν αφήσαμε άναυδη όλη την υφήλιο! Επειδή ό,τι βρίσκω από βίντεο ακροβατεί επικίνδυνα με το κιτσαριό, αφήνω απλά τον Τσιτσάνη και εσείς σιγομουρμουρίστε τους στίχους.

 

80ο Λεπτό του Δευτέρου Ημιχρόνου

Και πάλι οι Αγγλάρες. Λίγο ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, λίγο που η RAF έκανε σκόνη την Lutwaffe, μια δόση αλαζονείας από τον τελικό του 1966, αλλά και το 1-5 το 2001 μέσα στη Γερμανία και οι ευρηματικοί Άγγλοι τραγουδούν ένα παιδικό τραγούδι που κάνει τζιζ. Το «10 German Bombers».

Οι στίχοι είναι στο γνωστό μοτιβο αντίστροφης μέτρησης «10 μικρά παπάκια» και τα βρετανικά βομβαρδιστικά ρίχνουν τα αντίστοιχα των Γερμανών.

Φέτος μάλιστα, ένας Γερμανός αστυνομικός διευθυντής ζήτησε από τους οπαδούς «να μην είναι μαλάκες και να μην το τραγουδήσουν στα γερμανικά γήπεδα».

 

Λήξη Αγώνα

Κλείνουμε με Ιταλία. Οι ομάδες είναι παράξενα «φρούτα». Διαφορετικοί άνθρωποι που πρέπει να συνυπάρξουν. Ένας κοινός στόχος μεν αλλά και αντιπάθειες, ίντριγκες, εγωισμοί. Όπως γίνεται και στις δουλειές.

Και είναι αυτές οι μαγικές στιγμές που κάτι μας ενώνει. Όπως η Εθνική Ελλάδος με το «Σήκωσέ το». Πολλές φορές το ενωτικό στοιχείο είναι κάτι εντελώς «τρελό» και άσχετο. Ούτε μεγαλοστομίες, ούτε εθνικοί ύμνοι.

Έτσι, τους παίκτες της Ιταλίας, που το 2021 σήκωσε το κύπελλο καθώς κέρδισε την Αγγλία με 3-2 στα πέναλτι μέσα στο Γουέμπλεϊ, τους ένωσε ένα χαζό ποπ ναπολιτάνικο τραγούδι με τον τίτλο «Ma quale dieta?» δηλαδή «Μα ποιά δίαιτα;». Δεν ήταν τυχαίο που ενώθηκαν βόρειοι και νότιοι στην Ιταλία, και αν το σκεφτείτε, με όλα τους τα καλά, δεν μπορούν να φάνε ό,τι θέλουν εν μέσω αγώνων.

Το τραγούδι, λοιπόν, που λέει ότι «ποια δίαιτα, έμενα μου αρέσουν οι κεφτέδες» ένωσε την ομάδα που το θεώρησε γουρλίδικο και το υιοθέτησε!

 

Αυτά, λοιπόν. Ώρα να αράξει ο θείος Άρης με την μπυρίτσα του και να ευχαριστηθεί μπάλα.