ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

HYPNOTIC NAUSEA: "The Age of Nothing" | Album Review

2025-05-05 HYPNOTIC NAUSEA: "The Age of Nothing" | Album Review

HYPNOTIC NAUSEA: “The Age of Nothing”
Είδος: Experimental Heavy Rock
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Απριλίου 2025

Οι Hypnotic Nausea από την Αθήνα, κυκλοφόρησαν στις 25 Απριλίου τον καινούργιο τους δίσκο με τίτλο: “The Age of Nothing”. Στο νέο τους album συνεχίζουν την ιδιαίτερη και διακριτή πορεία που έχουν χαράξει στον ελληνικό underground ήχο, παρουσιάζοντας ένα έντονα πολιτικοκοινωνικό concept που πραγματεύεται τις επιπτώσεις της τεχνολογικής αποξένωσης. Το album, με βαθιά ατμοσφαιρική προσέγγιση και ηχητικές αποχρώσεις που εναλλάσσονται μεταξύ ηλεκτρονικής ατμόσφαιρας και δυναμικών riff, εστιάζει σε έναν εφιαλτικό κόσμο όπου η τεχνητή νοημοσύνη έχει καταργήσει την ανθρώπινη επικοινωνία, ωθώντας τoυς ανθρώπους προς την αποξένωση και την απομόνωση.

Οι Hypnotic Nausea σχηματίστηκαν το 2013 στην Αθήνα και από την πρώτη τους δουλειά, “Hypnosis” (2015), έκαναν ξεκάθαρο ότι δεν θα ακολουθήσουν τις συμβατικές διαδρομές του σκληρού ήχου. Το debut album τους ηχογραφήθηκε live στο studio, αποτυπώνοντας τη χημεία τους αλλά και την προτίμησή τους στις περίπλοκες συνθέσεις. Στη συνέχεια ακολούθησε το “The Death of All Religions” (2019), με ένα καταπληκτικό εξώφυλλο και μια προσπάθεια να αποδημήσει θρησκευτικά στερεότυπα και να θέσει ερωτήματα γύρω από την πίστη και την εξουσία.

Με το “The Age of Nothing”, οι Hypnotic Nausea παρουσιάζουν ίσως την πιο ολοκληρωμένη δουλειά τους μέχρι σήμερα. Tο album κινείται σε μια ισορροπία ανάμεσα στα βαριά riff και τα ατμοσφαιρικά, ambient περάσματα, δημιουργώντας ένα ενιαίο αποτέλεσμα. Όταν αναφέρομαι σε ενιαίο αποτέλεσμα το εννοώ και επιμένω ότι ο δίσκος πρέπει να ακουστεί ολόκληρος. Όταν κυκλοφόρησαν το κομμάτι “The Age of Nothing” σαν single κάπως με παραξένεψε και με ξένισε. Για να είμαι πιο ακριβής, δεν με κέρδισε καθόλου. Δεν μπορούσα να καταλάβω πως από τον ήχο του “The Death of All Religions” έφτασαν να έχουν κάτι τέτοιο. Η απάντηση ήρθε όταν άκουσα όλο τον δίσκο. Όλα έχουν νόημα και όλα έχουν τη θέση που πρέπει, στο σημείο που πρέπει για να εκφραστούν όλες οι συναισθηματικές διακυμάνσεις ενός ανθρώπου που βιώνει την σύγχρονη δυστοπική πραγματικότητα.

Όταν ήμουν μικρότερος, θεωρούσα ότι μόνο η οργισμένη μουσική είναι αυτή που μπορεί να ενεργοποιήσει κοινωνικοπολιτικά αισθητήρια, αλλά όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω πόσο λάθος έκανα. Η αφύπνιση έρχεται μέσα από τη διέγερση συναισθημάτων και το “The Age of Nothing” το κάνει σε υπερβολικό βαθμό. Δεν με νοιάζει αν λέγεται heavy rock, shoegaze, post ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό που με νοιάζει είναι ότι είναι ένας πίνακας ζωγραφικής που όσο πηγαίνεις πιο κοντά ανακαλύπτεις λεπτομέρειες και επίπεδα που δεν είχες καταλάβει πιο πριν. Σε ένα κόσμο αποξένωσης όσοι αγαπάμε την μουσική προωθούμε τον κοινοτισμό αλλά και λατρεύουμε μοναχικές στιγμές που απολαμβάνουμε album σαν κι αυτό. Το “The Age of Nothing” είναι από τα album που αισθάνομαι τυχερός που έπεσαν στα χέρια μου. Ελπίζω να έρθει και σύντομα στο πικάπ μου.