H Μαρίζα Ρίζου στο Σταυρό του Νότου

Μια στιγμή στο φως.

Έτσι επέλεξε η Μαρίζα Ρίζου να ονομάσει τη φετινή μουσική της παράσταση. Όπως και η ίδια ισχυρίζεται, το φως είναι μια λέξη που υπάρχει σε πολλά τραγούδια και έτσι αποτέλεσε το συνδετικό κρίκο των μουσικών επιλογών αυτής της παράστασης. Όπως θα προσθέταμε με βεβαιότητα εμείς, πολύ καλά έκανε. Το βράδυ μας «φωτίστηκε» από χαρά, αισιοδοξία και καλή διάθεση.

Ο Σταυρός του Νότου έβαλε τα καλά του και υποδέχτηκε μια ντίβα. Μια ντίβα διαφορετική από τις άλλες, γιατί συνδυάζει τη στόφα της σταρ όταν τραγουδάει και την απλότητα του κοριτσιού της διπλανής πόρτας όταν μιλάει ανάμεσα στα τραγούδια. Με πηγαίο ενθουσιασμό και κέφι δε σταμάτησε να τραγουδάει και να χορεύει.  Η επιλογή των τραγουδιών δε θα μπορούσε να είναι πιο επιτυχημένη. Δεν ξέρω αν έχουμε ξαναδεί πιο καλοδεμένο πρόγραμμα. Περνούσε με μαεστρία από τα δικά της κομμάτια σε τραγούδια της Τσαλιγοπούλου, της Πρωτοψάλτη, του Μαραβέγια, του Elvis, της Πιαφ και έκλεισε μοναδικά με τη συνοδεία του πιάνου μεταφέροντάς μας στις εποχές των μπουάτ.

Ένα μπράβο όμως αξίζει και στους μουσικούς που έντυσαν την φωνή της καθώς και στην προσεγμένη σκηνοθεσία. Αν περάσετε την αύριο από το Σταυρό του Νότου, θα το διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι.