Διαβάσαμε τη νουβέλα της Μαρίας Λαϊνά «Τι όμορφη που είναι η ζωή» | Εκδ. Πατάκης

Τι όμορφη που είναι η ζωή και να μην μπορώ να τη χαρώ.

Με αφορμή την απώλεια της μητέρας της δέκα χρόνια πριν η ηρωίδα θυμάται τη σχέση τους. Το παρελθόν βγαίνει στην επιφάνεια και τη βασανίζει. Η προοπτική να έγινε δική της προέκταση φαντάζει κάτι παραπάνω από πιθανή. Η Μαριά Λαϊνά μέσω της γραφής επιχειρεί να διαχειριστεί το ζήτημα της ταυτότητας τόσο της ηρωίδας όσο και της μητέρας της. Η καλλιτεχνική έκφραση της δίνει τη δυνατότητα να αναλύσει την καταλυτική επίδραση που έχει αυτή η σχέση στη ζωή κάθε ανθρώπου.

Πέρα από το ξετύλιγμα των αναμνήσεων και τις επιπτώσεις τους στο σήμερα, η συγγραφέας μιλάει για το πέρασμα του χρόνου. Η ανθρώπινη φθορά στοιχειώνει το κείμενο. Η αφηγήτρια θυμάται τα χρόνια που η μητέρα της ήταν άρρωστη. Τότε που αβοήθητη πέθαινε αργά και συστηματικά και εκείνη ανέλαβε τον γονεϊκο ρόλο.

Στην περιπέτεια της ζωής η απειλή του θανάτου ελλοχεύει παντού. Η αφηγήτρια με πικρία διαπιστώνει την ματαιότητα των πραγμάτων. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όλα ήρθαν και πέρασαν. Αργά ή γρήγορα όλοι πεθαίνουν και στο τέλος το μόνο που μένει είναι η βεβαιότητα ότι θα καταλήξουμε στον ίδιο χορταριασμένο τάφο.

Η νουβέλα της Μαρίας Λαϊνά Τι όμορφη που είναι η ζωή είναι μια κατάθεση κατάθλιψης που πραγματεύεται το αναπόδραστο της απώλειας, τον ανελέητο χρόνο και τη ζωή που φεύγει. Η βραβευμένη συγγραφέας αφιερώνει το τελευταίο της έργο στον άνεμο, ο οποίος σύμφωνα με τον Bob Dylan, φυσάει την απάντηση: έρχεται φεύγει, σκιρτάει και πετάει.

Ένας συγκλονιστικός μονόλογος.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μαρία Λαϊνα
Τι όμορφη που είναι η ζωή
Εκδόσεις Πατάκη