Διαβάσαμε: «Morrison Hotel» της Leah Moore | Εκδ. Οξύ
2022-03-15
Η αλήθεια είναι πως μεγάλωσα ακούγοντας Doors! Έχω φτάσει ακόμα και στο μνήμα του Jim Morrison στο Παρίσι ως φόρο τιμής! Είναι μια παράλογη και παράλληλα λογική επιθυμία που έχουν οι fans που θαυμάζουν κάποιο επιφανές πρόσωπο.
Όταν διάβασα, λοιπόν, αυτό το βιβλίο, ξανασκέφτηκα γιατί αγαπώ τόσο τη μουσική τους. Δεν έγινα ξανά 15 χρονών, όταν έβαλα το «Morrison Hotel» και είχα τον ίδιο ενθουσιασμό αλλά διαφορετική ανατριχίλα σε κάθε κομμάτι. Είδα τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά και κατάλαβα γιατί οι Doors ήταν τόσο ξεχωριστοί στην τότε δισκοθήκη μου!
Σε αυτό το εγχείρημα, η συγγραφέας Leah Moore, προσπαθεί να αποδόσει την ιστορία κάθε κομματιού μέσα από τα ιστορικά γεγονότα αλλά και τη δική της σκοπιά, σε συνεργασία με τα εναπομείναντα μέλη Robby Krieger, John Densmore και τη δύναμη της ζωγραφικής.
Τα σκίτσα μας πηγαίνουν πίσω, στο 1970. Μιλάμε για το «Morrison Hotel», το πέμπτο άλμπουμ του γκρουπ, το οποίο και κυκλοφόρησε τότε. Μιλάμε για μια εποχή που ο Morrison αναζητούσε τον εαυτό του μέσα από πολλές καταχρήσεις, σεξ και μουσική. Παρ' όλα αυτά, επιχειρούσε πάντα να ακροβατεί ανάμεσα στο Απολλώνιο και το Διονυσιακό στοιχειο. Αναμφίβολα, μιλάμε για μια μικρή εικονική αναβίωση της γενιάς των μπιτ και του τρίπτυχου Sex - drugs - rock n' roll. Μιλάμε για την εποχή που ξεκινούσαν οι πρώτες απελευθερώσεις του δυτικού κόσμου, όπως τον ξέρουμε από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και έπειτα. Μιλάμε για το Woodstock, στο οποίο οι Doors δεν έλαβαν μέρος. Μιλάμε για την έξαρση της ροκ μουσικής.
Η ιστορία άλλοτε αναφέρεται σε γνωστά γεγονότα, όπως η σκηνική παρουσία του Jim στη σκηνή και το κυνήγι με την αστυνομία, η αδυναμία του στο γυναικείο φύλο χωρίς να χάνει όμως την αγάπη του προς την Pamela Courson, το χάος και η σύγχυση που επιζητούσε μέσω της μουσικής και των καταχρήσεων, η αγάπη του για την ποίηση.
Από την άλλη, στο βιβλίο υπάρχουν και ιστορίες λιγότερο γνωστές στους ακολούθους του συγκροτήματος, όπως το πώς αποφασίστηκε να είναι αυτό το εξώφυλλο του δίσκου, τι έγινε και το Indian Summer ήταν το παλιότερο κομμάτι του άλμπουμ, αλλά υπάρχουν και αρκετές σε αναφορές σε άλλους καλλιτέχνες όπως οι Beatles, ο Little Richard, o Jimi Hendrix και ο Alice Cooper.
Νομίζω ότι πράγματι, οι Doors κατάφεραν να ακούσουν το πέταγμα της πεταλούδας. Θα το καταλάβετε διαβάζοντάς το...
Leah Moore
Εκδ. Οξύ
