Ένα road trip με τους The Road Miles [photo story]

Ένα road trip είναι κάτι που όλοι με ένα τρόπο ονειρευόμαστε, αλλά λίγοι θα πραγματοποιήσουμε. Όταν όμως συμβεί και πετύχει, δε θες να ξεκολλήσεις από το βαν και να μπεις σπίτι σου.

Οι φωτογραφίες είναι παραχώρηση του Μιχάλη Καλιδώνη

Οι The Road Miles είχαν την τύχη, την τιμή και τη χαρά να είναι το support act στις δύο συναυλίες που έδωσαν την προηγούμενη εβδομάδα οι The Underground Youth σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αυτό από μόνο του είναι κάτι σημαντικό για την αθηναϊκή μπάντα. Το καλύτερο κομμάτι όμως ήταν ο δρόμος και τα μίλια που μπήκαν ανάμεσα στα δύο live.

Review για The Underground Youth και The Road Miles από Fuzz (Αθήνα) 

Εμείς ακολουθήσαμε τη μπάντα στο ταξίδι αυτό και εσείς θα διαβάσετε σκόρπιες σκέψεις, συναισθήματα και εικόνες -πολλές εικόνες- γιατί αυτή η εμπειρία δεν μπορεί απλώς να αποτυπωθεί σε ένα κείμενο. Εγώ που λατρεύω τα λόγια, μπορώ να αναγνωρίσω τις στιγμές που ακόμα και οι λέξεις είναι λίγες για να περιγράψουν καταστάσεις.

Οι φωτογραφίες είναι παραχώρηση του Μιχάλη Καλιδώνη

Συνειδητοποίηση πρώτη: σε ένα road trip μια μπάντα δένεται, γνωρίζεται, απομακρύνεται ή όχι, αγαπιέται ή όχι. Πάνω από όλα όμως περνάει τόση συμπυκνωμένη εμπειρία, σε πρωτόγνωρες συνθήκες που σίγουρα αλλάζουν τα μέχρι τότε δεδομένα.

Μπήκαμε μεσημέρι Σαββάτου στο βαν (γειά σου Λάμπρο οδηγέ), με χαρά, ανυπομονησία και αμηχανία για το τι πρόκειται να συμβεί, σα να βάζεις 8 αγνώστους σε ένα κλειστό χώρο και τους λες «εδώ θα μείνετε για τις επόμενες 6-7 ώρες». Τα παιδιά εκτός από συγκρότημα είναι και φίλοι όμως και μαζί με εκείνους ήταν στο βαν και φίλοι τους. Οπότε το κλίμα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ήταν άκρως διασκεδαστικό, με πολλά ευτράπελα, grindcore μουσική που δε μας αρέσει (αλλά ακόμα και αυτό το διασκεδάσαμε) και ό,τι περιλαμβάνει το να πηγαίνεις πρώτη φορά road trip: ενθουσιασμός και τρέλα!

Μπήκαμε θριαμβευτικά στη Θεσσαλονίκη, φτάσαμε στο hostel, απλά αφήσαμε πράγματα και τρέξαμε για soundcheck (με το απαραίτητο χάσιμο στη διαδρομή)! Ο χώρος του Fix Factory of Sound είναι ωραίος, η σκηνή cozy σύμφωνα με το Γιάννη Ευθυμίου, έχει προτζέκτορα που σημαίνει ότι θα παίξει και το βίντεο της μπάντας (το οποίο έχει επιμεληθεί ο Γιάννης Ντουσιόπουλος), άρα όλα πάνε πολύ καλά. Οι Underground Youth έχουν φτάσει ήδη και είναι στα παρασκήνια, χαιρετιόμαστε, ανταλλάζουμε μερικές κουβέντες και πάμε στο καμαρίνι να τακτοποιηθούμε.

Το soundcheck πάει καλά, είμαστε έτοιμοι για το live. Πριν από αυτό όμως έρχεται η δεύτερη συνειδητοποίηση: πόσο πεινάμε όλοι. Έχουμε ξεχάσει και να φάμε από τη χαρά μας. Και τότε έρχεται ο από μηχανής θεός Γιάννης Κοντανδρεόπουλος, από την Catch the Soap Productions, που είναι εξαρχής μαζί μας και στηρίζει όλη τη φάση (αποφεύγω το ρηπόρτ έτσι) και λέει ότι εκείνος ξέρει που θα φάμε και όντως ήξερε.

100 μέτρα από το χώρο υπάρχει μια απίθανη καντίνα, την οποία τιμήσαμε δεόντως, στην οποία σου δίνουν ένα ψωμάκι με πανσετάκια μέσα και εσύ βάζεις τα υπόλοιπα υλικά όπως θες και κατά τη διάρκεια του φαγητού φυσικά δε βγήκε καμιά κάμερα να καταγράψει το γεγονός. Επιστροφή για warm up με μπίρες και live!

Οι The Road Miles έχοντας κάνει ήδη την performance τους στην Αθήνα και έχοντας ξεπεράσει το άγχος κάνουν ένα live ορόσημο για την πορεία τους. Απελευθερωμένοι, άνετοι, χαρούμενοι, με καταπληκτικά φώτα και το βίντεο να παίζει πίσω τους δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αντάξια της μπάντας. Το κοινό θερμαίνεται γρήγορα και ακολουθεί το ρυθμό και τις μελωδίες τους. Παίζουν όλο τους το σετ σαν να μην υπάρχει αύριο και αποδεικνύουν ότι είναι μπάντα με μέλλον.

Βέβαια η βραδιά έχει το τέλος που της άξιζε καθώς οι The Underground Youth βγαίνουν και αλώνουν τη σκηνή, το κοινό και τη νύχτα μας. Ο κόσμος έχει πυκνώσει και γεμίσει το χώρο, όλοι τραγουδάνε και κουνιούνται στο ρυθμό, ο Craig και ακολούθως όλη η μπάντα κατεβαίνει και αναμειγνύεται με το κοινό, αφήνουν τα όργανα, χορεύουν με το πλήθος να τους αποθεώνει, παίρνουν φωτογραφίες επιτόπου και δημιουργούν μια rock 'n roll κατάσταση, πέρα των προσδοκιών. Απίθανοι!

Οι φωτογραφίες είναι παραχώρηση του Μιχάλη Καλιδώνη

Το live τελειώνει, βρισκόμαστε ξανά backstage και οι δύο μπάντες συζητάνε ενθουσιασμένες μεταξύ τους. Οι Youth βγαίνουν έξω μιλάνε και φωτογραφίζονται με τον κόσμο που τους περιμένει και εμείς απλώς απολαμβάνουμε την κατάσταση περιχαρείς. 

Κάπου εδώ θα τελειώσει η «επίσημη» ανταπόκριση. Ειπώθηκαν αυτά που μπορούσαν να ειπωθούν, τα άλλα μένουν στο μυαλό και την καρδιά μας.

Off the record να πω ότι σε τέτοια ταξίδια πρέπει να προσέχει κανείς με ποιον κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι γιατί ελλοχεύει κίνδυνος «spooning», υπάρχουν κάτι βαριά και ασήκωτα τυπάκια που είναι μόνο «γκραηντογαμπροί», η Στυλίδα πάντα θα μας θυμίζει τον Απόστολο Γκλέτσο σε περίεργες φάσεις, η Θεσσαλονίκη έχει εξαιρετική μπουγάτσα αλλά εμείς έχουμε «ρυζογαλέμπορα» στο crew, αλλά και shoegaze Παπανδρέου, είναι κάτι άνθρωποι που ψοφάνε για δημοσιότητα και δεν αντέχουν να μη μπαίνουν στις φώτο και ας γίνονται tag. 

Πόσο ευχαριστώ τα παιδιά που με «κουβάλησαν» μαζί τους και πόσο ωραία πέρασα μαζί τους. Πόσο;;;;;;; 
#roadmilesneedmiles

Γιάννη Ευθυμίου, Αφροδίτη Ταβουλάρη, Αλέξανδρε Δάρμη, Μιχάλη Χρυσέ, Ανάργυρε Πανταζή, Επαμεινώνδα Κουτσούμπα, αλλά και Αργύρη Δρόκαλε, Μιχάλη Καλιδώνη, Ραφαηλία Σάλεμ, Γιάννη Κονταν στα επόμενα!