Επικίνδυνες Σχέσεις | AOAFF
Επικίνδυνες Σχέσεις (Dangerous Liaisons, 1988), του Στίβεν Φρίαρς.
Η μαρκησία ντε Μερτέιγ και ο εραστής της υποκόμης Βαλμόν επιδίδονται σε σκανδαλώδεις μηχανορραφίες ενορχηστρώνοντας ερωτικές παγίδες στους «κόλπους» της γαλλικής αριστοκρατίας. Όταν όμως η ερωτική επιθυμία ορίζει τα παιχνίδια εξουσίας, κανείς δεν μένει αλώβητος.
Το σαρωτικό ερμηνευτικό τρίγωνο των Γκλεν Κλόουζ, Τζον Μάλκοβιτς, Μισέλ Φάιφερ βρίσκεται στο εκπληκτικό επίκεντρο αυτής της υποδειγματικής διασκευής του Στίβεν Φρίαρς στο επιστολικό μυθιστόρημα του Σοντερλό ντε Λακλό. Το τολμηρό βιβλίο, που χαρακτηρίστηκε ως έργο «εξοργιστικής ανηθικότητας» όταν πρωτοεκδόθηκε το 1782, γίνεται στα χέρια του Φρίαρς και του σεναριογράφου Κρίστοφερ Χάμπτον (ο ίδιος ήταν υπεύθυνος και για την επιτυχημένη θεατρική διασκευή του) ένα λάγνο όσο και φαταλιστικό κινηματογραφικό κομψοτέχνημα, ένα αυτάρεσκο παιχνίδι για τις απολαύσεις της αμαρτίας και το τίμημα της αρετής.
Πονηροί συμμετέχοντες στα ραδιούργα ερωτικά στοιχήματα, οι Γκλεν Κλόουζ και Τζον Μάλκοβιτς βρίσκονται ίσως στην κορυφαία στιγμή τους. Ειδικά η Κλόουζ αιχμαλωτίζει από τα πρώτα καρέ το βλέμμα του θεατή και τον κάνει συνωμότη. Η μαρκησία ντε Μερτέιγ είναι γοητευτική, ακαταμάχητη και σαρδόνια δολοπλόκος, μία γυναίκα που έχει μάθει να επιβιώνει γιατί διεκδικεί αυτό που ποθεί χωρίς ηθικά όρια. Το πουδραρισμένο πρόσωπό της (ή μήπως προσωπείο) κρύβει τη δύναμη των θέλω της και στο σοκαριστικό φινάλε, η Κλόουζ το χρησιμοποιεί ως καμβά που αποτυπώνει την τραγωδία της επιθυμίας.
Επτά υποψηφιότητες για Όσκαρ (μεταξύ των οποίων Α’ και Β Γυναικείου ρόλου για τις Κλόουζ, Φάιφερ) και τρία κερδισμένα βραβεία (Διασκευασμένου Σεναρίου, Κοστουμιών, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης) για μία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του ‘80.
