Τρεις ψηλές γυναίκες

Τρεις γυναίκες συναντώνται επί σκηνής. Η νεότητα, η ωριμότητα και το γήρας συνομιλούν μοναδικά στο έργο του Έντουαρντ Άλμπι «Τρεις ψηλές γυναίκες».

Αν και στην πρώτη πράξη το έργο δίνει την εντύπωση περί τυχαίας συνάντησης τριών διαφορετικής ηλικίας γυναικών, στο δεύτερο μέρος αποκρυσταλλώνεται η θολή αλήθεια- πρόκειται για τις τρεις εκδοχές της ίδιας γυναίκας, οι οποίες συνθέτουν το πορτρέτο της ζωής της. Η Μπέτυ Αρβανίτη στο ρόλο της γηραιάς κυρίας είναι απολαυστική στις κωμικές στιγμές της και συγκινητική στις  δραματικές. Η μεσήλικη εκδοχή της (Μαρία Κεχαγιόγλου) ισορροπεί αφοπλιστικά καλά, με συμπονετικότητα μα και με το απαραίτητο νεύρο , ανάμεσα στις άλλες δύο εκδοχές της, ενώ η Νεφέλη Κουρή με την ορμή της νεότητάς της, επιδεικνύει όλη τη φρεσκάδα αλλά και την επαναστατική φύση της νεαρής εκδοχής της ηρωίδας.

Καίρια η σκηνοθεσία του Άρη Τρουπάκη, αφού κατάφερε να αποδώσει αρμονικά την επί σκηνής συνύπαρξη τριών διαφορετικών ηλικιών. Λειτουργικό το κατάλευκο σκηνικό με τις μικρές πινελιές-αναφορές στα άλογα και τον καλπασμό της ίδιας της ζωής, έξυπνα σχεδιασμένα τα κουστούμια των πρωταγωνιστριών.

Μια γλυκόπικρη παράσταση για τη νιότη μα κυρίως για το γήρας, για τα όνειρα μα και τα λάθη που όλοι κάνουμε στη διάρκεια της ζωής μας.