«Περιμένοντας τον Γκοντό» στο Θέατρο Άττις | Ομάδα Σημείο Μηδέν

«Περιμένοντας τον Γκοντό» στο Θέατρο Άττις | Ομάδα Σημείο Μηδέν

Κάπου σε έναν εξοχικό δρόμο δίπλα σε ένα δέντρο, στο ίδιο σημείο, κάθε μέρα, την ίδια ώρα, δύο φίλοι, ο Βλαντιμίρ και ο Εστραγκόν, περιμένουν κάποιον ονόματι Γκοντό. Κανείς δεν ξέρει την ταυτότητα του μυστηριώδους επισκέπτη ή από πού έρχεται, το μόνο στοιχείο που είναι γνωστό γι’ αυτόν είναι το ονόμά του.

Ο Γκοντό αναβάλλει συνεχώς την άφιξή του. Ωστόσο, οι δύο φίλοι, μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνουν, διαρκώς περιμένουν τον άγνωστο «σωτήρα» τους, με το ενδεχόμενο κάθε φορά ότι μπορεί και να τον συναντήσουν. Η αναμονή γίνεται καθημερινή συνήθεια, ενώ ο ενθουσιασμός και η υπομονή μέρα με τη μέρα εξαντλούνται. Οι ήρωες κάνουν όνειρα, φιλοσοφούν για τη ζωή, χωρίς όμως να αλλάζει κάτι ουσιαστικά. Κι ενώ η γνωριμία τους με δυο περαστικούς, τον Πότζο και τον υπηρέτη του, τον Λάκι, υποδηλώνει ένα γεγονός αλλαγής, τελικά ακόμα κι αυτό φαίνεται να μην έχει καμία σημασία, σαν να μην έγινε ποτέ. Κανένας τους δεν έχει τη δύναμη, ψυχική και σωματική, να προχωρήσει. Μοναδικός σκοπός τους η αέναη προσμονή του Γκοντό.

Η σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου, λιτή, χωρίς ιδιαίτερες υπερβολές, εστιάζει στο απαιτητικό κειμένο και με εφόδια τις ισχυρές ερμηνευτικές δυνατότητες των τεσσάρων νεαρών ηθοποιών, Κωνσταντίνου Γώγουλου (Εστραγκόν), Χρήστου Κοντογεώργη (Βλαντιμίρ), Έβελυν Ασουάντ (Πότζο) και Έλλης Ιγγλίζ (Λάκι), μεταφέρει πολύ εύστοχα στο θεατή τον παραλογισμό και το σαρκαστικό χιούμορ που φέρει το έργο του Μπέκετ. Οι ρόλοι είναι άρτια δουλεμένοι και οι ηθοποιοί απόλυτα συγκεντρωμένοι από την αρχή μέχρι και το τέλος, αφοσιωμένοι κυριολεκτικά ψυχή τε και σώματι, κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Ευρηματική είναι η χρήση αρβυλών αντί καπέλων στις επίμαχες σκηνές, ενώ πολύ επιτυχημένα τονίζεται στο σκηνικό χώρο η ανυπαρξία μεταβλητότητας με την κατασκευή του δέντρου-θάμνου από ένα δύσκαμπτο υλικό, όπως το σίδερο, όπως επίσης και η αντίθεση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, παράλογου και λογικού, με την εναλλαγή των φωτισμών, με το σκοτάδι και το φως, μέσα από ένα παιχνίδι σκιών.

Ένα έργο που αξίζει να δουν όσοι αντέχουν τη δυσκολία του.

Συντελεστές της παράστασης:

Μετάφραση: Θωμάς Συμεωνίδης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Σκηνική Εγκατάσταση: Ηλίας Παπανικολάου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Κατασκευή σκηνικού χώρου: Χαράλαμπος Τερζόπουλος, Απόστολος Ζερβεδάς
Χειριστής φωτός: Απόστολος Ζερβεδάς
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Video & trailer credits: Χρυσάνθη Μπαδέκα
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Ηθοποιοί: Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Χρήστος Κοντογεώργης

subscribe

Συμπληρώστε το email σας για να γίνετε συνδρομητής στο deBόp. Το email σας θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από το deBόp και μόνο για την αποστολή της εβδομαδιαίας agenda και περιοδικών newsletter ευρύτερου πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Καταχωρώντας εδώ το email σας, αποδέχεστε την πολιτική απορρήτου μας.