Σοφία Παπαθανάση | Αέναη Πόλη

«Είμαστε φτιαγμένοι από την ύλη των ονείρων» λέει ο Σαίξπηρ στην Τρικυμία του.

  Έτσι μοιάζουν να είναι φτιαγμένοι και οι ευάλωτοι και μελαγχολικοί πρωταγωνιστές στην οικεία τους πόλη που μας παρουσιάζει στην τέταρτη ατομική της έκθεση η Σοφία Παπαθανάση. Πλάσματα γοητευτικά, αέρινα, ανέκφραστα, σκεφτικά, φαίνονται να ξεγλιστρούν για λίγο από τους γυάλινους κόσμους τους στην πολιτεία που τα περιβάλλει, μόνο και μόνο για να κοιτάξουν τον θεατή κατάματα με ένα καθαρό, γεμάτο βλέμμα ή για να χαθούν στις δικές τους σκέψεις. 

  Η εικαστική γλώσσα που παραπέμπει σε ποιητικές διαδρομές, η χρήση των ακρυλικών σε συνδυασμό με τα παστέλ, η ενορχήστρωση του καμβά σαν εικονογραφημένη αφήγηση, σε προδιαθέτουν για μια ανέφελη και ανώδυνη συνάντηση. Με μια δεύτερη ανάγνωση όμως εντοπίζεις τους ήπιους παλ τόνους των χρωμάτων, τη χρήση κάποιων συμβόλων, τις εξπρεσιονιστικές πινελιές, τις μικρές ρωγμές καθώς και τις σκιές στα βλέμματα – μαρτυρίες μιας αδιόρατης ανησυχίας, εσωτερικής αναζήτησης, προσμονής μα και ελπίδας.

  Όπως αναφέρει η ίδια η καλλιτέχνης: «Η παρούσα ενότητα έργων δημιουργήθηκε σε βάθος πέντε περίπου χρόνων από μια ανάγκη προβληματισμού και αναστοχασμού, σε μια εποχή κρίσιμων αλλαγών. Γεννήθηκε έτσι αυτή η έκθεση σαν αναφορά στους δικούς μας ανθρώπους μέσα σε ένα οικείο αστικό περιβάλλον όπου κουβαλούν αγωνίες, προσδοκίες, μνήμες, αξίες, ελπίδα. Άνθρωποι, μιας αέναης πόλης, σε χρόνο ενεστώτα που όμως στοχεύουν στον μέλλοντα.»