«Diktat» του Enzo Cormann

Δύο αδέλφια, από ίδια μάνα και διαφορετικό πατέρα, συναντιούνται ύστερα από εικοσιπέντε χρόνια. Τους χώρισε ένας εμφύλιος. Τους ενώνουν τα ανοιχτά τραύματα του πολέμου. Ο ένας -διάσημος ψυχίατρος και προαλειφόμενος  Υπουργός Υγείας- είναι με τη μεριά των γαλάζιων νικητών, ο άλλος -καθηγητής ιστορίας-  ανήκει στο στρατόπεδο των κόκκινων χαμένων. Βρίσκονται σε ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο και αντιμετωπίζουν το παρελθόν τους και το μέλλον τους.

Η ίδια διαμάχη έχει απαντηθεί σχεδόν σε όλα τα κράτη του κόσμου, οπότε εύκολα ο θεατής μπαίνει στο πνεύμα της παράστασης. Και αν κάποιος μπορεί να υποστηρίξει πως κάτι τέτοιο το έχει ξαναδεί, έρχεται η εξαιρετική γραφή του Enzo Gormann, για να δώσει τις απαραίτητες ανεπαίσθητες πινελιές που μετατρέπουν το οικείο θέαμα  σε ανήσυχο ντοκουμέντο.  Μόνο τυχαίο δεν είναι για παράδειγμα το επάγγελμα του κάθε αδελφού. Η νίκη είναι πάντα ατομική -ποτέ κοινωνία δεν αποκόμισε ολόκληρη τα οφέλη μιας νίκης-  και για αυτό πρέπει να αντιμετωπίσεις τα φαντάσματα των επιλογών σου. Γιατί ο νικητής είναι πολύ συχνά και ένοχος. Ο ηττημένος από την άλλη δεν χρειάζεται δικαιολογίες. Μόνο αριθμούς νεκρών και γεγονότα, ώστε να τα καταγράψει για πάντα στον σκληρό δίσκο της ανθρωπότητας.

Το υπόγειο του Bios αποτελεί ιδανικό σκηνικό για τη συγκεκριμένη παράσταση. Η σκηνοθεσία του Καρατζογιάννη, χωρίς περιττές ακροβασίες, αναδεικνύει κάθε φορά το πρόσωπο στο οποίο πέφτει εκείνη τη στιγμή το δραματικό βάρος, ενώ υποκριτικά τόσο αυτός, όσο και ο Μάξιμος Μουμούρης είναι ιδιαιτέρως πειστικοί και η χημεία τους εξαιρετική.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Εργαστήριο μετάφρασης Γαλλικού Ινστιτούτου 2015-2016
Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Διεύθυνση και επιμέλεια μετάφρασης: Ανδρέας Στάικος
Σκηνικός χώρος: Γιάννης Αρβανίτης
Επιμέλεια κοστουμιών: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Video art: COM.ODD.OR
Βοηθός σκηνοθέτη: Ανδρέας Ανδρέου
Βίντεο & φωτογραφίες παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας

Ερμηνεία: Μάξιμος Μουμούρης, Μάνος Καρατζογιάννης