Ανδρέας Σάββα: What a wonderful, wonderful world…
Ο Louis Armstrong στο κλασικό πλέον τραγούδι του «What a wonderful world» περιγράφει τον υπέροχο κόσμο μέσα στον οποίο απολαμβάνει τα πράσινα δέντρα και τα κόκκινα τριαντάφυλλα, τον γαλάζιο ουρανό με τα λευκά σύννεφα και τα χρώματα του ουράνιου τόξου, την φωτεινή ευλογημένη μέρα και τη σκοτεινή ιερή νύχτα· ενώ βλέπει φίλους να εκφράζουν την αγάπη τους και μωρά που κλαίνε να μεγαλώνουν. Και κάθε φορά υπενθυμίζει στον εαυτό του πόσο υπέροχος είναι ο κόσμος.
Με μια διάθεση ειρωνική, ο Ανδρέας Σάββα δίνει τον τίτλο «What a wonderful, wonderful world…» στην in situ εγκατάστασή του στο ArtWall, θέλοντας να χαρακτηρίσει τον σημερινό κόσμο στον οποίο ζούμε. Δημιουργεί έναν ιστό από απαγορευτικές ταινίες, σήμανσης κινδύνου, του οποίου το πλέξιμο ξεκινά από διάσπαρτα κομμάτια κτιρίων και δρόμων της πόλης, που συνδέονται με τη πορεία του ελληνικού κράτους. Συγκεκριμένα τα θραύσματα νεοκλασικών κτιρίων είναι για τον καλλιτέχνη άρρηκτα συνδεδεμένα με το ανεξάρτητο και νεοσύστατο ελληνικό κράτος του 19ου αιώνα, το οποίο επιδίωκε την σύνδεσή του με το κλασικό του παρελθόν και ταυτόχρονα την ένταξή του σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο. Η ανάγκη μας να ανήκουμε στην Ευρώπη και στη Δύση, καθώς και η οικονομική και πολιτική μας εξάρτησή από αυτήν, μας χαρακτηρίζει ως και σήμερα.
Επιμέλεια: Στρατής Πανταζής
