Τώρα διαθέσιμο το νέο κομμάτι, “BONES” από την Χαρίκλεια Μαρή

A CPR story/ lesson… από την ανερχόμενη καλλιτέχνιδα της Θεσσαλονίκης, Χαρίκλεια Μαρή (Amersa), σε συνεργασία με τον Γιώργο Κατρανιά (X-Lib) στην σύνθεση και τον Βασίλη Τσακτσίρα (Dj Amok) στην ηχογράφηση & μίξη.

Ένα ακόμη triphop κομμάτι, κοντά στο είδος και ύφος του πρώτου τους δίσκου ως Kappa Effect που δημοσίευσαν το 2015. Σκοτεινό και ρυθμικό, καθώς παράλληλα απλοϊκό, χαρακτηρίζεται το BONES το οποίο φαίνεται να αποτελεί, μια βιωματική εμπειρία.

«Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια και επιτέλους τα καταφέραμε. Δεν θυμάμαι πια πότε ακριβώς το ηχογραφήσαμε, αλλά σίγουρα δεν θα ξεχάσω πότε και γιατί έγραψα αυτό το κομμάτι.»

Λίγα λόγια, for the record:

«Οκ, δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να μικρύνω την ιστορία, πάντως είναι αληθινή και μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Το κομμάτι μιλάει (όπως αναφέρεται άλλωστε και στον τίτλο του), για την ημέρα που έχασα την γιαγιά μου. Εκείνη την ημέρα ήμουν εγώ εκείνη που θα προσπάθησε να την επαναφέρει, με ΚΑΡΠΑ, στην ζωή.

Μπορεί να φαίνεται περίεργο αυτό που θα πω αλλά στην αρχή ήθελα να γράψω ένα κομμάτι για την γιαγιά μου, κάτι το οποίο κατέληξε να είναι μία ιστορία για ένα… πτώμα. Ναι, ακούγεται σοκαριστικό, αλλά προφανώς όταν ακούω και τραγουδάω αυτό το κομμάτι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μου θυμίζει την υπέροχη εκείνη γυναίκα, παρά μία καθαρά δυνατή και «άσχημη» ίσως στιγμή. Για μένα δεν είναι στενάχωρη, ούτε άσχημη, ούτε μακάβρια αυτή η ανάμνηση. Δεν μου φέρνει δάκρυα ο χαμός. Ξέρω πως έφυγε με επιλογή και όπως ήθελε να φύγει και από την άλλη χαίρομαι που δεν ήμουν ένας από τους απλούς παρατηρητές στο δωμάτιο. Είχα ακούσει από έναν εκπαιδευτή που με δίδαξε ΚΑΡΠΑ στην ΕΔΟΜΑΚ πως «Αυτό που θα αντικρίσετε δεν θα είναι άνθρωπος. Θα μοιάζει με κούκλα.»

Ήθελα ουσιαστικά, να γράψω για αυτά που είδα και ένιωσα εκείνη την μέρα, ώστε να απομυθοποιήσουμε επιτέλους τον θάνατο και το χάσιμο των αγαπημένων μας ανθρώπων. Όσο δύσκολο και άκαρδο κι αν ακούγεται, είναι κάτι φυσικό και το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μαθαίνουμε από αυτές τις εμπειρίες, παρά να κλεινόμαστε  στον εαυτό μας και να θρηνούμε ασταμάτητα. Και το λέω αυτό έχοντας θρηνήσει πολύ περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να χάσω ότι πολυτιμότερο έχω, τον εαυτό μου.»

Μία δυνατή εμπειρία, με πολλά μηνύματα, μέσα από ένα μουσικό κομμάτι.

«Το δύσκολο για μένα δεν είναι να γράψω ένα κομμάτι, αλλά να το βγάλω εκεί έξω, ατόφιο και αληθινό, όπως το θέλω εγώ να είναι και η αλήθεια είναι πως ο Γιώργος ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που με βοήθησε σε αυτό. Μείνετε συντονισμένοι για τις επερχόμενες δουλείες μας!»

Και απ’ ότι φαίνεται η ιστορία δεν σταματάει εδώ.