Ένα μουσικό ρεσιτάλ για παιδιά και όχι μόνο

Πολλές φορές είμαι σκεπτικός απέναντι σε παραστάσεις που απευθύνονται σε μικρούς και μεγάλους την ίδια στιγμή. Aρκετές από αυτές με έχουν απογοητεύσει μιας και δεν καταφέρνουν να περάσουν και να ισορροπήσουν μηνύματα μεγάλων σε μικρά μάτια όλο φαντασία και υψηλές προσδοκίες. Η ισορροπία σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να ενώνει χιούμορ, που δεν «μειώνει» τον δείκτη IQ, εναλλαγές, που κρατούν το ενδιαφέρον αλλά δεν ξεφεύγουν από κεντρικά νοήματα και ποιότητα που φωτίζει και προσφέρει μια μοναδικότητα. Δύσκολο έργο δηλαδή. Ευτυχώς, για μικρούς και μεγάλους, όχι δύσκολο για μια ομάδα νέων ανθρώπων που επιχειρούν να ασχοληθούν με τη θεατρική παράσταση για τη μουσική, ή ένα μουσικό ρεσιτάλ με θέατρο, το «Αχ, Μπάχ!» που φιλοξενεί το ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη για λίγες ακόμα παραστάσεις, σε παραγωγή την ομάδας «Λόγου Παίγνιον».

Μέσα στην παράσταση, μεταφερόμαστε με την ηθοποιό Λένα Γιάκα, τη Σοφία Σερέφογλου στο Φλάουτο και τη Ρένια Χρυσουλάκη στο πιάνο, από το αμφιθέατρο του Ιδρύματος Θεοχαράκη, στην παιδική ηλικία της πρωταγωνίστριας και στα μαθήματα πιάνου με την δασκάλα της κυρία Ιωάννα. Η κυρία Ιωάννα εμπνέει, καθοδηγεί και μεταλαμπαδεύει με αγάπη τις γνώσεις της για τη μουσική και τον Μπαχ. Συνοδεύει το ταξίδι της πρωταγωνίστριας προς την ενηλικίωση, πάνω σε ένα κείμενο που κυλά με χιούμορ και σπιρτάδα και σκηνοθετικές οδηγίες που αναδεικνύουν μουσική και νοήματα με τρια μόλις άτομα πάνω στη σκηνή. Μικροί και μεγάλοι έχουν την ευκαιρία να μάθουν για τη μουσική του Μπαχ, τις μοναδικές του δεξιότητες αλλά και για το ότι υποστήριζε πως αν μια φωνή δεν είχε τίποτα να πει, έπρεπε να σωπάσει. Οι εσωτερικές φωνές, έλεγε πάλι, πρέπει να κυλούν και να έχουν μια πραγματική μελωδική γραμμή. Αυτό άλλωστε βοηθάει την πρωταγωνίστρια στο έργο να αντιμετωπίσει δυσκολίες και με κατάλυμα τη μουσική του Μπαχ, να της χειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μαθήματα ζωής μέσα από τη μουσική εν ολίγοις.

Γιατί όμως «Αχ, Μπάχ!»; Όπως μας λέει η Στέλλα Σερέφογλου στο σκηνοθετικό της σημείωμα: «Μπαχ» γιατί κεντρικό πρόσωπο είναι ο Μπαχ, όχι μόνο σαν εμμονή της δασκάλας του πιάνου, που δεν χάνει ευκαιρία να τον αναφέρει σε κάθε μάθημα, αλλά επειδή λειτουργεί και σαν ο απόλυτος, μουσικός, συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο λόγο και το χρόνο. «Αχ» γιατί το κείμενο που συνδέει τα μουσικά έργα είναι μία ιστορία ενηλικίωσης, κατανόησης και τελικά απελευθέρωσης.

Η ομάδα που βρίσκεται πίσω από την παράσταση ονομάζεται «Λόγου Παίγνιον». Θα τη βρείτε εδώ και εδώ και είμαι σίγουρος πως θα μας απασχολήσει αρκετά για τον ποιοτικό τρόπο χειρισμού των εκπαιδευτικών της προγραμμάτων με επίκεντρο τις τέχνες.

H παράσταση "Αχ Μπάχ!" συνεχίζεται στις 9-10/01/16, 16-17/01/2016, 23-24/01/16, στο Ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη σε κείμενο του Παναγιώτη Τσιρίδη, βασισμένο σε ιδέα της Ρένιας Χρυσουλάκη.