Μιχάλης Παπαντωνόπουλος, «Βόλια», Eκδόσεις Τυπωθήτω/Δαρδανός

«Βόλια» ονομάζεται η νέα ποιητική συλλογή του Μιχάλη Παπαντωνόπουλου, από τις εκδόσεις Τυπωθήτω αυτή τη φορά. Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν δύο ειδών ποιητές. Εκείνοι που αντιπαλεύουν με τα προσδόκιμα και τα απροσδόκητα της γλώσσας και εκείνοι που τα «βάζουν» με την Ιστορία, εννοώντας εδώ την ιστορία ως φαινόμενο. Στους δεύτερους, στο ποιητικό τους πρόγραμμα, αναδύεται έντονα η έννοια του Πολιτικού, όχι ως τυχαία και ευκαιριακή ενασχόληση, αλλά ως σχολαστικότητα που διακρίνει το έργο τους. Ο Παπαντωνόπουλος ανήκει στη δεύτερη κατηγορία.

Ο «Βόλια» είναι ένα ποίημα που «αφηγείται», κερδίζοντας έτσι σε δραματουργική ένταση. Η σχέση του ποιητή με την Ιστορία θυμίζει έντονα το αίσθημα παλμού που έχουμε σε περιόδους κρίσης και ανησυχίας. Το καρδιοχτύπι ακούγεται δυνατό, σαν έτοιμο να οδηγήσει την καρδιά μας μακριά από το στήθος. Ο «Βόλια» είναι ένα τέτοιο ποίημα. Ο Παπαντωνόπουλος «αισθάνεται» την Ιστορία, αναδεικνύει τη σύγκρουση από παλμό σε παλμό,  αφυπνίζεται μπρος στα κοινωνικά προβλήματα. Ο χώρος του «Βόλια» είναι ο χώρος ενός ματαιωμένου αντάρτικου, τα στενά και τα δρομάκια πλοκές και σκηνές αφηγήσεων που βράζουν. Πολλά μπορούν ακόμα να ειπωθούν για την ποίηση του Παπαντωνόπουλου όπως π.χ. για την παρατακτική χρήση των ουσιαστικών -κυρίως στο προηγούμενό του ποίημα τους Δώδεκα (Αιγαίον/Κουκκίδα 2011)- και το μοναδικό του ύφος που μπορείς να το αναγνωρίσεις ανάμεσα σε χίλια άλλα ποιήματα.  Αυτό όμως που έχει τη μεγαλύτερη αξία να ειπωθεί είναι πως ο Παπαντωνόπουλος –με το μεταφραστικό και ποιητικό του έργο- αναδεικνύεται σε έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς της γενιάς του.

Μιχάλης Παπαντωνόπουλος, «Βόλια»

Εκδόσεις Τυπωθήτω